Colombia dag 1-3

Dag 1 Bogota vrijdag 29 november 2019.

Het wordt een lange reisdag.
We starten de reis met de trein van 06:15 naar Utrecht CS.
Rond 7:15 zijn we op Schiphol. Dankzij de vele vlieguren die Barbara voor haar werk heeft gemaakt heeft ze een aantal privileges opgebouwd. Ze behoort tot de prioritetsklanten van de KLM.
Dit betekent dat we op een aparte locatie mogen inchecken en zeer snel door de bagagecontrole kunnen. Dat scheelt wat wachttijd.
Maar het beste privilege is het gratis ontbijtbuffet. Ik wist niet dat dat op Schiphol er was maar de vaste klanten van de KLM mogen ‘gratis’ ontbijten. Je mag dan ook nog eens een gast meenemen en dat ben ik nu toevallig. Een relax begin van de reis dus.
De vliegreis duurt ongeveer 11 uur wat dankzij de stoelen bij de nooduitgang(jawel nog een privilege) redelijk comfortabel verloopt.
Om 3 uur plaatselijke tijd landen we in het druilerige regenachtige Bogota. Hier geen privileges bij de immigratiedienst(duur 45 min).
We pinnen ons tot halve miljonair. We gaan voor het gemak uit van 4000:1.
We worden op het vliegveld opgehaald door Katalina, een medewerkster van Pure Colombia. Dit is het agentschap dat door ons reisbureau, Terramundo, is ingezet om onze reis goed te laten verlopen.
We rijden naar het centrum van Bogota waar ons hotel ligt. De weg is druk maar het stroomt door. De huizen zien er overwegend goed uit. Opvallend is het geasfalteerde fietspad.
Hoe dichter we bij het centrum komen hoe lastiger het rijden wordt. De dagelijkse protesten zijn net begonnen, wegen worden afgezet. We moeten steeds verder uitwijken en omrijden om bij ons hotel te komen. Om 17:00 lokale tijd bereiken we onze eindbestemming bij Casa de la Vega - een mooi koloniaal hotel.
’s Avonds lopen we een klein blokje naar een wafelrestaurants dat in de kelder een grote ruimte heeft waar ook salades geserveerd worden. Op de menukaart treffen we het begrip Panne Cook aan; dit blijkt een soort gevuld brood te zijn. Wij houden het op de salades. Om 9 uur slapen we.

Dag 2 Bogota Zaterdag 30 november 2019.

We zijn om 4 uur wakker. Het is altijd even inkomen met 6 uur tijdverschil.
Het zonnetje schijnt, een mooi moment om de stad te bekijken. Omdat we maar 1 dag hebben, spelen we de toerist(dat zijn we toch ook?). De toerist die 1 dag heeft, bezoekt het plaza de Bolivar, de koloniale straatjes van Candaleria, het goud- en Boteromuseum en Monserrate.
Candaleria is de wijk waar ons hotel ligt. Het zijn allerlei leuke straatjes met gekleurde huizen.
Het Plaza de Bolivar is het hoofdplein van de stad. Het is enorm groot en zo vroeg in de ochtend ontzettend leeg.  De gebouwen eromheen missen wat grandeur.
Met name het communistisch aandoende justitiepaleis zorgt ervoor dat dit plein geen hoog cijfer scoort. Daar komt bij dat het gebouw helemaal ondergekalkt is. De andere gebouwen die kennelijk meer waard zijn, zijn beschermd met zwart gaas. Bolivar die in het midden van het plein op een sokkel staat, denkt er het zijne van.
Als we erbij gaan zitten weet een redelijk Nederlands sprekende Colombiaan met het schoonmaken van Bars schoenen ons 5000 cop af te troggelen. De volgende keer moeten we dit in de kiem smoren.
Het Boteromuseum is gratis maar voor wat peso’s waren we ook wel naar binnen gegaan. Botero vond dat alle mensen zijn werk gratis mochten bekijken. Zijn stijl is o zo herkenbaar; een leuk museum.
Het goudmuseum is wat saai. Er zijn veel kleine voorwerpen van goud en er is een uitleg over hoe goud gewonnen wordt.
’s Middags gaan we met de funicular de berg Monseratte omhoog naar bijna 3200 meter. Hier bevindt zich een klooster en heb je een mooi panorama over de stad. Helaas trekt de berg de wolken aan waardoor het panorama niet helder is. Doordat het wat donker is, komt de kerstverlichting goed uit de verf. De verlichting is behoorlijk over de top – zeg maar gewoon kitscherig. Menig kerstliefhebber die van zijn raam een etalage maakt zou er jaloers op zijn.
Heen hadden we op aanraden van de receptioniste een taxi genomen(te gevaarlijk om te lopen) maar terug lopen we achter een schoolklas aan naar beneden terug het centrum in.  Echt gevaarlijk leek het ons niet maar ze spelen hier liever op zeker.
’s Avonds eten we in de Grijze kat(Gato gris). Wat hebben de grijze kat, Dali en the Beatles met elkaar gemeen?

Dag 3 Bogota Zondag 1 december 2019.

Vandaag gaan we wandelen in het nationaal park Chingaza ten oosten van Bogota. Het is maar een klein park dat op grote hoogte ligt(>4000). Gisteren had ik een versnelde hartslag en een wat zware ademhaling. Ik heb er niet bij stilgestaan dat Bogota op 2500 meter ligt.
Om 8 uur worden we opgehaald door Katalina van Pure Colombia; zij gaat met ons meewandelen.
De weg ernaartoe is in kilometers niet zo veel maar we doen er toch 2 uur over. De laatste 15 km gaan over een onverharde weg vol met gaten. We leren onderweg van alles over Colombia. Het heeft de meeste ecosystemen en de meeste vogelsoorten van de wereld. Het is na Nederland de grootste bloemenexporteur en er wordt heel veel gefietst. Elke zondag fietsen duizenden Colombianen de bergen op. Geen wonder dat de Tour-de-France-winnaar hier vandaan komt. Door de vele fietsers is het lastig rijden. De auto is te gast.
We wandelen door de Paramos, een kwetsbaar ecosysteem dat de hoofdleverancier is voor de drinkwatervoorziening van Bogota. Hoezo niet drinken uit de kraan?
Er staan een flink aantal endemische plantensoorten waaronder de Frailejones. Deze zijn hier zeer talrijk en zorgen voor een bijzonder landschap. Ze groeien zeer langzaam en recht omhoog. Als ze zo lang zijn als Barbara, zijn ze ongeveer 160 jaar oud. We wandelen naar een paar lagunes toe. Helaas is er een vrij dichte mist; karakteristiek voor de Colombiaanse variant van de Moors. Bij de lagune aangekomen, zien we alleen de oever. Als we aan het teruglopen, draaien we ons nog een keertje om. Een mirakel! De mist is als bij toverslag verdwenen. We zien de lagunes en zelfs de bergen die op de achtergrond staan.
Op de terugweg hebben we het nog over de rechtse regering van Colombia. Terwijl de jongeren veel meer voor het milieu gedaan willen hebben, houdt de oude garde vast aan de oude energie. Ook dat is een reden voor de dagelijkse protesten. Katalina denkt dat de protesten tot een ommekeer zullen leiden en dat alles zonder escalaties zal verlopen. Wij hopen dat dit niet al te optimistisch is.
Terug in Bogota, genieten we van het zonnetje. December zou een droge maand moeten zijn; laat dit zonnetje een voorbode zijn.
Er zijn helaas geen terrassen in de stad dus zoeken we een plekje uit ver van de schoenenschoonmakers. Het zondagsgevoel heerst in de stad. Vandaag geen protesten. Ook de demonstranten brengen de zondag door met hun familie.
’s Avonds eten we een zondagse maaltijd bij Origen.