Colombia dag 10 en 11

10 december 2019 - Salento, Colombia

Dag 10 reservado flora y fauna Otun Quimbaya zondag 8 december 2019.

Vandaag is het feest. De onbevlekte ontvangenis van Maria wordt gevierd. Pech voor de Colombianen dat deze dag op een zondag valt. Ik als onwetende atheïst dacht altijd dat Maria die dag zwanger werd maar dat kan natuurlijk niet als drie weken eerder of 55 weken later het kind wordt geboren.
Voordat we zuidwaarts gaan richting een natuurpark, brengen we een bezoekje aan het monumento de los colonizadores. Een enorm groot bronzen beeld dat bovenop een heuvel staat. Het stelt kolonisten voor die met ossen en honden hun huifkar door de modder trekken. Als het niet nevelig was geweest, hadden we er een mooi uitzicht bijgekregen.
De rit naar onze eindbestemming verloopt voorspoedig. We vermoedden dat de weg naar het natuurpark een klein smal ongebruikt weggetje zou zijn maar niets is minder waar. De weg zit vol met fietsers(zondag=fietsdag) en recreanten. We rijden door allerlei feestdorpjes. Gelukkig houdt dat 5 km voor de finish op. De weg wordt onverhard en alleen de mensen die de natuurparken bezoeken, rijden nog door. Halverwege zien we een groep brulapen die zonder te brullen door de bomen struinen.
We logeren in een ecolodge in de jungle. De tuin van de ecolodge zit vol met vogels. Er zijn vooral veel soorten tanagers maar we zien ook kolibries en vliegenvangers. 
Eerst lunchen we warm. De Colombianen eten 2 keer warm met ongeveer even grote maaltijden. De lunch is voor ons wat veel, het avondeten wat weinig. Ze vinden het maar raar dat wij het liefst brood eten tussen de middag. ‘Rare jongens die Colombianen’.
Om 3 uur hebben we een vogeltrip door de jungle. Het is dan ook net droog geworden - mazzel.
We worden begeleid door het geluid van 2 rivaliserende groepen brulapen. Degene die het meeste lawaai maakt zal het territorium veroveren.
Behalve een motmot en een paar mooie vlinders levert onze wandeling niet veel op. Haime, onze gids verontschuldigt zich. Hij vindt het raar dat het vandaag zo stil is. Hij stelt voor om morgen om half 9 nog een tochtje te maken. Prima natuurlijk.
’s Avonds is er nog een tocht over de weg om nachtelijke dieren te zien. We zien o.a. miniatuurkikkers, hagedisachtigen, wandelende takken(nog nooit eerder in het wild gezien) en vreemde insecten. Verder horen we van 5 meter afstand de onheilspellende geluiden van een gravende tapir. We proberen het dier, zo groot als een koe, te zien maar door het dichte struikgewas is het niet te vinden. De sinistere geluiden houden nog even aan.

Dag 11 Salento maandag 9 december 2019.

De ochtendwandeling door de tuin en langs de rivier levert qua vogels heel wat meer op dan de middagwandeling van gisteren. Het lijkt er ook op dat Haime meer tijd heeft nu. Gisteren zat ie kennelijk op hete kolen omdat ie met zijn dochter naar het lichtjesfeest in Pereira moest.
We zien weer diverse soorten tanagers, kolibries, haviken, ibissen en gieren. De tanagers vind je in diverse kleuren en zien er allemaal anders uit. Ons vogelboek uit Brazilië telt maar liefst 6 pagina’s met steeds 10 soorten. Veel Colombiaanse vogels komen echter niet voor in Brazilië.
We kijken vogels tot 12 uur dan is het tijd om afscheid te nemen van deze plek. Alle wandelingen waren bij de prijs inbegrepen. We geven daarom maar een grote fooi. Het was een prachtige plek. Onze volgende halte is Salento waar morgen onze trekking van 2 dagen begint.
Zowel Google maps als onze reisbescheiden geven aan dat het 30 km rijden is. Dat zal dan wel moeten over een wit weggetje de via Florida geheten. De route over hoofdwegen is 30 km langer. Als we 5 km gehobbeld hebben over de stenen en bijna bij het asfalt zijn, moeten we afslaan het witte weggetje op. De weg gaat vrij steil omhoog en is stenig. Toch lukt het ons om een paar kilometer ver te rijden. Bij een bocht met een flinke kuil lukt het mij met grote moeite om de auto de kuil uit te rijden. Het lijkt ons niet verstandig om nog verder te rijden. Witte weggetjes zijn bij dezen niet geschikt voor een gewone 1.6l-personenauto.
De 30km langere weg liep overigens over goede 4-baans tolwegen.
In Salento moeten we ons melden voor de tour van morgen. We blijken weer eens een privétour te hebben. Veel van de adviezen slaan we in de wind. We hoeven geen wanten, geen muts en ik hoef geen stokken. We lopen nog even door het zeer toeristische maar niet onaardige dorpje Salento.
’s Avonds rijden we terug het dorpje in om te gaan eten bij Quindu(we zitten 2 km buiten het dorp). De specialiteit van de streek is nog steeds de forel.

Foto’s

1 Reactie

  1. Carla:
    12 december 2019
    Mooi Michiel, veel plezier met de trekking de komende dagen, spannend. Btw, de onbevlekte ontvangenis betreft Maria zelf, niet haar zoon. Maria wordt negen maanden later, op acht september geboren. Groet aan Barbara. Ciao