Colombia dag 14-16

Dag 14 Cali donderdag 12 december 2019.

Alleen de bovenbeenspieren doen nog zeer. Deze zijn gisteren niet meegenomen door de masseuse. We nemen afscheid van de alleraardigste en zeer goed Engelssprekende dueña. Dit was een leuke locatie vooral dankzij de veranda met de leuke zitjes.
De weg naar Cali rijdt goed door.  
In Cali zelf is het een ramp. Ons tempo zakt op een gegeven moment naar 20 meter per minuut. Eenmaal door het drukste punt heen gaat het weer. Het rijden in Colombia valt op zich wel mee. Zeker als je veel ervaring hebt opgedaan in andere landen. Je moet zeer geconcentreerd blijven. Er zitten soms gaten in de weg, de scooters en motoren rijden overal om je heen en een van de twee weghelften wordt regelmatig geblokkeerd door het een of ander. We redden het wederom zonder brokken. Gelukkig kunnen we in de straat van het hotel parkeren. We zitten net als in Medellin in het uitgaanscentrum. Cali telt 2 miljoen inwoners. Voor Colombiaanse begrippen is Amsterdam een middelgrote stad. De wijk is best aangenaam om even doorheen te lopen maar het is er druk en het verkeer is weer nadrukkelijk aanwezig. De zijstraten zijn wat rustiger.
Over de stoep lopen is ook geen makkie. Stoepen in Colombia worden niet onderhouden er zitten overal gaten in en op veel plekken is het beton verdwenen.
We drinken een biertje/ijsthee bij de BBC(Bogota Beer Company). De temperatuur is aangenaam maar het is niet zonnig.
De stad is behoorlijk betralied. We zien bv. een winkel waarbij de boodschappen door de tralies worden aangeleverd. Ook het beoogde restaurant lijkt hermetisch afgesloten te zijn. Er komt wel iemand aanlopen om de boel te openen maar daar willen we niet zitten. Aan de overkant ligt een restaurant dat er wat gastvrijer uitziet. Hier eten we een eenvoudige doch voedzame maaltijd. 

Dag 15 Popayan vrijdag 13 december 2019.

’s Ochtends hebben we een tropische regenbui. Het houdt wel een uur aan. De droge tijd is laat dit jaar.
Onze overheid houdt per land bij hoe gevaarlijk bepaalde gebieden zijn. Dit geven ze keurig met kleurtjes aan. Groen is veilig, geel is opletten(dat moet je natuurlijk altijd en overal), oranje is alleen reizen indien noodzakelijk en rood is niet reizen!.
Het eerste stuk van Cali naar Popayan is rood en dat nog wel op vrijdag de 13e. Het schijnt dat de inheemse bevolking wel eens wat protestacties uitvoert. We rijden over een druk bereden weg, wat kan er zoal gebeuren?
We zien wat extra controleposten en vooral veel saluerende militairen die om de zoveel kilometer staan te posten. Veilig dus; in ieder geval geen rood.
Popayan heeft ‘slechts’ 280.000 inwoners(1.5 * Breda). Je zou denken dat het wat rustiger moet zijn qua verkeer – helaas. Ook hier weer veel te veel auto’s die zich allemaal door de nauwe straatjes manoeuvreren. Wie verzint daar wat op?
We hebben een mooi hotel, La Plazuela, in het hartje van de stad.
Popayan heeft een historisch koloniaal centrum met allerlei mooie gebouwen. Er is veel laagbouw met voor deze stad kenmerkende witte gevels. We zien opvallend weinig toeristen daarmee oogt deze stad wel wat authentieker dan Salento. De stad zou echter best wel wat inkomsten van de toeristen kunnen gebruiken gezien de erbarmelijke staat van het wegdek en de stoepen.
Het is erg levendig op straat. Gelukkig blijft het ondanks de dreigende bewolking boven de bergen, droog.
Eten: La Cosecha Parillada

Dag 16 San Agustin zaterdag 14 december 2019.

De ochtend begint met een keiharde regenbui. Houdt het dan nooit op? Het ontbijt is zoals gewoonlijk geen buffet. We kunnen meestal kiezen uit eieren in allerlei vormen, granula, of sandwiches queso y jamon. Door de lage bezettingsgraad zou een bufffet algauw leiden tot te veel voedsel.
We hebben vandaag slechts 120 kilometer te rijden maar we gaan er wel 4 uur over doen.
We rijden nl. door het nationale park Puracé. Dit is een zeer groot stuk dat volledig onverhard is.
We hebben al vaak over onverharde wegen gereden. Vooral in Costa Rica was het een drama maar….
… dit was de slechtste weg ooit. Wat een gatenkaas. Ons gemiddelde kwam niet boven de 20 uit. Af en toe kon je wel 30 rijden maar het gemiddelde wordt weer gedrukt door allerlei trage vrachtwagens die onder de 10 P/U rijden en gevaarlijk heen en weer schommelen.
Uiteindelijk hebben we nog een half uur vertraging op het al langzame schema. De gehele weg regent het pijpenstelen.
We zijn rond half 2 op de plaats van bestemming. Het regent nog steeds hard; de warmte zorgt ervoor dat het geen lijden wordt.
De plaats van bestemming is de alto de las piedras. San Agustin is namelijk beroemd om zijn beelden uit de oudheid. De beelden dateren van 3000 v.c. Het duidt op een redelijk ontwikkelde beschaving.
Er zijn 3 belangrijke sites waar je de beelden kan zien. De alto de las piedras is een kleine site waar een paar beelden en graftombes onder een afdak te vinden zijn. Toeristisch is het door de regen allerminst. De site van de los idolos blijkt een jaar dicht te zijn. Voor morgen hebben we daarom alleen de site van San Agustin over maar daar heb je wel een dagdeel voor nodig.