Colombia dag 20-24

Dag 20 Bogota woensdag 18 december 2019.

We proberen vroeg te vertrekken want het is met ongeveer 7 uur rijden een lange rijdag.
Ik heb even wat ruimte om wat meer te vertellen over het verkeer.
Elk dorpje waar de weg dwars doorheen loopt heeft een school. De Colombianen hebben de drempel ontdekt. Dit zijn geen drempels om met 50 per uur overheen te rijden. Het devies is om terug te schakelen naar de 2 om er dan heel geleidelijk overheen te gaan. Soms zitten er grote gaten in de weg die al voor de afremming zorgen. Een drempel is dan eigenlijk overbodig.
De snelheidsborden zijn er niet om aan te houden. Ik vermoed dat de overheid de hoop heeft dat ze slechts met 30 per uur overschreden worden. Nu is het ook wel raar om om de paar meter een ander snelheidsbord te zien. We rijden voornamelijk mee met het verkeer. Als je je aan de snelheid gaat houden wordt je door grote trucks en bussen ingehaald en dat wil je niet.
We hebben op veel wegen tol moeten betalen. Dit zie je wel terug in de kwaliteit van het wegdek. Meestal gaat het om bedragen van rond de 10000 pesos. Dat heb je dan wel 4 à 5 keer per route.
Rond 2 uur rijden we Bogota binnen vanaf de noordkant omdat ons hotel nabij het vliegveld ligt. Over de laatste 10 km doen we nog een heel uur(rennen is sneller). Iets na drieën zijn we bij ons  hotel Habitel. Een halfuurtje later gaan we onze auto inleveren daarvoor moeten we even de grote weg oversteken en een paar honderd meter rijden. Bij de taxistandplaats zetten we onze auto neer. We hebben dan niet door dat we zwaar in overtreding zijn.
Het hok van Europcar is onbemand. Ik bel het kantoor op en moet in mijn beste Spaans duidelijk maken dat we de auto willen inleveren. Het lukt kennelijk want er wordt iemand naar ons toegestuurd.
Ondertussen rijdt iemand langs die de politie wil bellen??
 

Als de man van Europcar arriveert, dirigeert ie ons zo snel mogelijk de nabijgelegen parkeerplaats op. Hij is helemaal bevreesd dat de politie een boete komt uitdelen. Gezien zijn gespannen gezicht zal die er niet om liegen. Wat wil het geval; bij het ophalen van de auto is ons niets verteld over de tijden waarop we de auto moeten inleveren maar de oneven nummerborden hebben vandaag de macht. Vanaf 15 uur tot 19:30 mogen de auto’s met even nummerborden niet rijden. We hadden de auto voor drieën of na half 8 moeten inleveren. Tja, wij zijn maar domme toeristen die van niets weten.
’s Avonds eten we in ons hotel.

Dag 21 Cartagena donderdag 19 december 2019.

Opnieuw vroeg op. Om 9:15 vertrekt onze binnenlandse vlucht naar Cartagena aan de Caraïbische kust.
De vlucht verloopt op tijd. Om half 11 zijn we in het zonovergoten en bloedhete Cartagena.
We worden weer opgewacht door een chauffeur van Pure Colombia die ons in 15 minuten naar het hotel binnen de stadsmuren brengt.
Omdat onze kamer nog niet gereed is, gaan we alvast wat door de koloniale straatjes zwerven.
Het ziet er allemaal prachtig bepleisterd uit met mooie blauwe, rode of oranje kleuren. Veel huizen hebben erkers. Het is inderdaad een prachtige stad.  Het Caraïbische Cartagena is een koloniaal pareltje.
Het is er uiteraard erg toeristisch. Dit heeft tot gevolg dat er ook erg veel verkopers rondlopen. Als we geen nee konden zeggen hadden we 3 leren tassen, een schaakspel, een dominospel, 6 panamahoeden, 4 petten, een paar kettingen, flessen water, 6 zonnebrillen, een riem en tig tours moeten kopen. Daarnaast hadden we overal waar een restaurant is naar binnen gemoeten. Gelukkig kunnen we makkelijk nee zeggen.
Cartagena is ondanks dat het een stad van 1.5 miljoen inwoners is, erg veilig ook ’s avonds. Dat heeft natuurlijk te maken met de drukte op straat. Door de vele toeristen blijft het ’s avonds krioelen van de mensen. Omdat ’s avonds het verkeer danig is afgezwakt, is het zelfs erg aangenaam om op de straten te lopen. Voor het eten, gaan we bij de Beer lovers zitten. Ze hebben Belgische bieren. Delirium tremens op de tap! Mijn laatste Belgische bier was 3 weken geleden…
We lopen naar het nr1-restaurant van Cartagena. Hiervoor lopen we langs de overdadig verlichte klokkentoren de wijk Getsemani in.
eten: el Arsenal: the rum box

Dag 22 Cartagena vrijdag 20 december 2019.

’s Ochtends hebben we een leuke ochtendwandeling naar het kasteel van Cartagena(San Felipe de Barajas). De wandeling loopt langs leuke pleinen en mooie gekleurde straatjes waarvan sommige versierd zijn met paraplu’s in veler kleuren.
Het kasteel is een toeristische trekpleister. Het geeft een mooi uitzicht over de stad. Binnen kun je door nauwe gangen van net geen 1.80 hoog lopen.
Na het kasteel lopen we terug naar de klokkentoren om dit mooie gebouw ook zonder de verlichting te zien.
’s Middags relaxen we op het strand. Daarvoor nemen we geen taxi. Wij vinden het leuker om dat met de openbare bus te doen. De bus werkt met een kaart waar je tot 10 ritten op kunt zetten.
We laten ons afzetten aan het eind van Boca Grande waar we voor 15000 pesos 2 stoeltjes en een zeiltje tegen de zon huren. Uiteraard moeten we weer allerlei dingen kopen. Het is een komen en gaan van verkopers. Schijnen ook veel Venezolanen tussen te zitten.
De zee is heerlijk warm zoals we dat nog kennen van Bonaire. Op de achtergrond zien we de skyline van Cartagena. Ik moet zeggen dat ik het wel eens lelijker heb gezien. De gebouwen zijn allemaal wit, soms niet onaardig qua architectuur, niet al te hoog en niet op elkaar geplakt.
Met een lekkere namiddagwandeling(het is dan een stukje koeler om te lopen) komen we terug naar het centrum.
Na een heerlijke duvel bij de Beer lovers eten we bij de Gran Inka Gastrobar. Voor het restaurant op het plein vieren honderden kinderen met allemaal rode kerstmutsjes op, hun kerstavond. Heerlijk om naar te kijken.

Dag 23 Cartagena zaterdag 21 december 2019.

Voor de middag hebben we een vogeltour geboekt door het mangrovewoud in la Boquilla.
’s Ochtends brengen we nog eens door op het strand. Deze keer is de bus overvol maar rijden we een stukje minder ver naar het begin van Boca Grande. De straat langs het strand staat blank. Het blijkt springtij te zijn geweest. Gelukkig is het einde van het strand gevrijwaard van water. We huren deze keer 2 ligstoelen. Leek het gisteren druk met verkopers, vandaag spant de kroon. Iedere 5 seconden loopt er iemand langs. Kinderzwembadjes, massages, drankjes, zonnebrillen, plastic rommel, tours, kettingen, armbanden etc. Het is een grote parade waar geen eind aan komt.
Op een gegeven moment weten ze wel dat ze je niet meer moeten lastigvallen. Het is een onderdeel van de ervaring; het hoort erbij. De zee is nog steeds heerlijk warm, de stevige branding zorgt voor extra vermaak.
Om 4 uur worden we  bij ons hotel opgehaald voor een mangrovetour. Het geld is voor de  organisatie Juan Ballena die het in de lokale gemeenschap stopt.
We hebben een avontuurlijke rit over een strandweg. De geasfalteerde hoofdweg is voor de grote hotels. Door de gevolgen van de springtij is het oppassen geblazen.
La Boquilla is een vissersdorpje. De lokale bevolking leeft van de visserij en het toerisme.
We eindigen bij een huisje van Ecotours. We gaan in een kano zitten en worden gepunterd door een lokale vogelliefhebber. We varen soms door nauwe gangen waar we de vogels tussen de wortels door zien lopen. Er zijn heel veel soorten reigers, wat ibissen(ook een hele mooie witte) en ijsvogels.
Met name de grote zilverreiger maakt indruk. Wat ook indruk maakt zijn de aantallen. Vis is er kennelijk genoeg. Tegen de schemertijd zien we honderden reigers in de bomen zitten; het is bedtijd.
Minpuntje is de grote weg die dwars door het mangrovewoud is aangelegd al lijken de vogels daar prima mee te kunnen leven. De beschaving is nooit ver weg.
Dit was prachtig om te zien, een leuke afwisseling voor Cartagena.
eten: Agua de Leon.

Dag 24 Boven de oceaan zondag 22 december 2019.

Vandaag vliegen we terug naar huis. We hangen nog wat rond bij het hotel om de koffers in te pakken, dit verslag te schrijven en de foto’s te ordenen.
Het was een zeer afwisselende vakantie. We zullen Colombia gaan aanprijzen als een heerlijke vakantiebestemming. Niet alleen de vogelliefhebber kan er terecht maar ook de cultuursnuiver en de strandganger. Colombia is voor ieder wat wils.
De bevolking is overwegend aardig al waren ze niet altijd even gedisciplineerd. Gisteren in de bus werden de mensen die uitstapten platgedrukt door de mensen die instapten. Daar staat tegenover dat we bij het kopen van de kaartjes direct hulp kregen van de jongen achter ons. Het verkeer is al gauw een chaos maar dat maakt onderdeel uit van de ervaring.
En een mooie ervaring was het.