Mexico dag 16-18

Dag 16 vrijdag 28 oktober – Xpujil warm.

Half 5 gaat de wekker voor onze wandeling door het reserva de la biósfera calakmul.
Angel is stipt om 5 uur bij ons hotel. Het is een spaanstalige tour. Angel heeft geleerd om rustig en zonder moeilijke woorden te praten. Daardoor kan ik in ieder geval alles verstaan. Hij begrijpt ook vaak wat ik bedoel als ik weer eens zoek naar de juiste woorden. Ik moet zeggen dat na 15 jaar op amateurbasis wat Spaans geleerd te hebben het nu eindelijk vorm begint te krijgen. Rond een uur of 6 rijden we het bos in. Het is dan nog donker.
We zien de plaatselijke vos die een miniatuurversie is van onze Reintje en een prachtige harige coati.
Ik heb het een jungletocht genoemd maar het is zeker geen jungle. Het bos is vrij open en het is er veel te droog voor een jungle. Wel is er een hoge luchtvochtigheidsgraad van rond de 90% en is het er erg warm. De droogte is extreem dit jaar. Door de droogte zijn de paar waterplassen van extra belang. In een van die waterplassen hopen we de tapir te spotten maar die is helaas niet te vinden.
We struinen 2 uur lang door het loofbos over een niet al te toegankelijk pad en zien veel vogels waaronder de inheemse yucatangaai en een halsbandarassari. Bij een poeltje zitten 2 minikrokodillen. Hoog in de bomen zien we eerst een groep spinapen en daarna een groep brulapen die deze keer stilletjes aan het eten zijn.
Rond een uur of 10 rijden we terug over de weg waarbij we vele pauwkalkoenen zien. Bij het zien van deze vogels is de link naar de dinosaurussen niet ver weg. Ook de minivos laat zich nog even zien.  Al met al geen slechte oogst. Angel had er goed het oog in. Jammer dat we geen katachtigen of tapir gezien hebben maar daar is wat meer mazzel voor nodig. We rijden terug richting Xpujil en vragen aan Angel wat ze langs de kant van de weg met al die buizen aan het doen zijn. Er wordt een pijpleidingsysteem aangelegd maar waarvoor? Het blijkt om water te gaan. Water is een probleem aan het worden in Xpujil. We hebben gezien dat water in andere delen van Mexico geen probleem is.
’s Middags bezoeken we met de benenwagen aan de overkant de Chicanna ruïnes. We zijn de enige bezoekers en vermaken ons opnieuw met het spotten van vogels. Hoogtepunt van dit complex is het gebouw waarbij de fries een slang is met opengesperde bek wat een deur vormt. Je loopt dan als Maya letterlijk de bek van een heilige slang(Quetzalcoatl) in.
Tot nu toe zijn we er niet veel op uitgegaan om buiten de deur te eten mede omdat je in het donker de gaten in de weg niet ziet. De weg richting Xpujil echter is gatenloos daarom pakken we de auto om in Xpujil verder te werken aan de inburgering in een Mexicaans restaurant. De troepialen zoeken net een rustplaats waardoor het een enorm kabaal is. Als ze stil zijn, zet de eigenaar voor de sfeer harde Mexicaanse muziek op.  
Ik eet de lekkerste Mexicaanse maaltijd tot nu toe – een molcajete. Dit gerecht is genoemd naar een vijzel. Het is een heerlijke pot met bonen wat vlees en verrassend veel groenten.

Dag 17 zaterdag 29 oktober – Bacalar warm en alweer rond de 30 graden.

We hebben een korte rijdag en doen het daarom rustig aan. We moesten nog wat slaap van gisteren inhalen. Hier uiteraard geen wintertijd dus het verschil met Nederland is tot 6 uur teruggebracht.
We hebben wederom niet zo veel contanten meer zeker niet omdat we ook het tanken moesten betalen al is dat meestal maar rond de 30 euro! Gisteren werd onze creditcard door de accommodatie  nog steeds niet geaccepteerd waardoor we genoodzaakt waren om het geld via een wereldbankoverschrijving te regelen. Hadden we nog nooit eerder gedaan maar het schijnt gelukt te zijn.
Volgens Google zijn er in Bacalar geen pinautomaten waardoor we genoodzaakt zijn om door te rijden naar de grensplaats met Belize: Chetumal.
We zijn lekker op tijd in Bacalar dat gelegen is aan een vele tinten blauwkleurige lagune. We nemen even de tijd om door het plaatsje te lopen. Het water is inderdaad prachtig van kleur maar veel plekken zijn bezet door toeristencomplexen. Gelukkig hebben we ook een accommodatie aan het water: Rancho Encantado. Aangenaam.
De rest van de dag brengen we aan het water door. Er is een zwembad maar de lagune oogt aantrekkelijker. Alhoewel; er is geen lekker fijn zand maar er zijn flinke stenen waarbij je goed moet uitkijken dat je er niet tegenaan stoot. Morgenochtend hebben we een boottochtje.
Het restaurant van Rancho Encantado staat goed aangeschreven maar het is niet voor ons geschikt. Morgen gaan we wel in Bacalar kijken.

Dag 18 zondag 30 oktober – Bacalar nog immer rond de 30 graden.

De boottocht brengt ons op een paar plekken waar het heerlijk zwemmen is. De oostkant is helemaal volgebouwd met toeristencomplexen waarbij een goede welstandscommissie erop heeft gelet dat de gebouwen niet boven de boomtoppen uitkomen. De complexen bestaan overwegend uit losse huisjes met strooien daken en een pier. Aan de oostkant is het stenig maar aan de onbebouwde westkant ligt er heerlijk fijn zand. Het water kleurt dieper of lichter blauw afhankelijk van de diepte. Waar we zwemmen is het water zeer lichtblauw, heerlijk van temperatuur en met een witte ondergrond van heel fijn zand. Is dit dan het paradijs? Ongetwijfeld gaat het na een paar dagen vervelen. Het paradijs verandert dan algauw in een hel. Ik denk dat een vakantie op de Malediven ook overschat is. Mexico lijkt me veel afwisselender.
We varen nog langs 3 open cenotes die aan de lagune vastzitten. De cenote negra is met 90 meter het diepst vandaar de bijna zwarte kleur de andere 2 zijn beduidend minder diep maar nog steeds donkerblauw.
Opvallend zijn de wolken die aan alle windzijdes te zien zijn maar niet in het midden. De zon schijnt vol op het water. Heeft dat te maken met het albedo-effect?
’s Middags lezen we wat en bekijk ik de eredivisiesamenvattingen. Om 5 uur rijden we Bacalar in om te borrelen en te dineren bij la Playita. “Vamos a la Playita oh, oh, oh, oh, oh”. Prachtige locatie; uiteraard aan de lagune met heerlijk eten. Voor het eerst dat we empanadas op de menukaart zien staan - een prima voorafje. Overal staan potjes met rook. Bar denkt dat dat is om de muggen weg te jagen. We hebben inderdaad een prikloze mooie avond.