Mexico dag 22-24

Dag 22 donderdag 3 november – Rio Lagartos eerst regenachtig daarna half bewolkt 27 graden.

We beginnen de dag met het meest karige ontbijt tot nu toe. 4 geroosterde boterhammetje,2 bananen en wat koffie. Maar er is wel pindakaas!!.
Om half 8 starten we met de standaardboottrip die iedere toerist hier doet. We varen langs de mangrove richting Los Coloradas waar de flamingo’s zich bevinden daarna als je geen vogelliefhebber bent mag je nog een modderbad nemen.
We beginnen met het zien van de krokodillen die langs de oevers liggen te niksen. Daarna varen we dus richting de flamingo’s waarbij we heel wat reigers/arenden en andere vogels zien. We zien bijna al onze wensvogels zoals een fregatvogel met rode hals, een ijsvogel en de onovertroffen roze lepelaar. Met enige haast spurten we richting de flamingo’s – het verste punt omdat de donkere luchten met een hoop gerommel langzaam maar zeker dichterbij gaan komen. Uiteindelijk verspreidt de bui zich razendsnel over een groter gebied en pakken we nauwelijks iets mee. Iets verderop het binnenland in zal het de hele dag regenen. De flamingo’s staan in de  voormalige zeer roze wateren. Ze zijn echter niet meer roze(de wateren dus). We varen terug tot voorbij Rio de lagartos waar we nog wat dolfijnen meepakken, wat kaalkopooievaars en nog wat flamingo’s maar nu in een mooiere setting.
Dit was een leuke boottocht die veel opleverde.
Na de lunch rijden we nog wat kilometers richting een wandeling (ja heus) die in de bossen zou moeten liggen. We vinden het begin van de wandeling van maar liefst 2.5 kilometer. Helaas is de toegang afgesloten met een groot hek en lijkt het wandelpad niet meer in gebruik te zijn. De Mexicanen zijn geen wandelaars die conclusie mogen we toch wel trekken. Dan maar weer wat vogelen bij een meer en langs de onverharde wegen. Het levert o.a. een lief konijntje op.
’s Avonds eet ik een filete de pescado ala diabla. Erg pikant dus.

Dag 23 vrijdag 4 november – Valladolid zonnig 33 graden

Terug naar Valladolid. Vanaf daar is het nog een kleine 3 uur rijden naar Cancun waar we morgen voor de terugvlucht moeten zijn.
Onderweg pakken we eerst Ek Balam mee. Een mayastad met een indrukwekkend palacio.
De toegangsprijzen zijn veel te hoog voor de grootte van de site. We betalen 50 euro terwijl de Mexicanen slechts 10 euro hoeven te betalen. Ik vind dat geen verhouding hebben en uitstralen dat je de toerist mag uitknijpen. We hebben bij die kleinere sites ook de Mexicaanse prijs mogen betalen.
Ondanks de hoge toegangsprijs is het er nog behoorlijk druk.
Driemaal is scheepsrecht. Voor de derde maal zie ik de motmot. Deze keer blijft ie op het moment suprême wel zitten.
Het palacio is behoorlijk hoog waardoor je bovenop wederom een prachtig uitzicht hebt over het groen en de rest van de stad.
Na Ek Balam waar we ongeveer anderhalf uur hebben rondgelopen rijden we door naar een van de populairste cenotes. De cenote Oxman.
Deze bevindt zich in een diepte van zo’n 20 meter. Rondom hangen dikke lianen boven het water. Er is een touw waar je gebruik van kan maken om in het midden van de cenote je los te laten. Erg mooie ligging erg leuk om mee te maken maar wat suf dat je een zwemvest om moet. Zwemmen kun je nauwelijks met zo’n ding om. Veiligheid gaat boven plezier en eigen verantwoordelijkheid.
Rond 3 uur zijn we terug in Valladolid waarbij we de stad nu met droog weer een stuk beter kunnen bekijken. Wat moeten we in vredesnaam aan souvenirs kopen voor iedereen die ons een dienst heeft bewezen. Spullen die niemand nodig heeft? Een flesje tequila waar je echt liefhebber van moet zijn?
Vooruit we hebben wat kleine ‘nuttige’ dingen gevonden.
We eindigen de vakantie in het restaurant op het dakterras van ons hotel met een mooi uitzicht over het hoofdplein van Valladolid.

Dag 24 zaterdag 5 november – Vliegtuig 21 graden of zoiets.

Is het toch nog gelukt om een gekookt eitje te krijgen. Tibio heette het in het Spaans.
Ik krijg het opgediend zonder schil. Het zit flubberig in een bakje – het smaakte echter prima.
We rijden nog 3 uur door richting Cancun. Daar leveren we zoals gewoonlijk de auto schadevrij in.
Tijd om te evalueren. Eerst de minpunten?
We vonden de bevolking een beetje onverschillig overkomen. Als klant werd je lang niet altijd als koning behandeld. Nu hoeft dat voor mij ook niet maar je krijgt soms het gevoel dat je een product bent dat zoveel mogelijk geld in het laatje moet brengen. De Mexicaan zal niet zo snel een wandelpad aanleggen omdat de toeristen dat graag willen. Zolang ze blijven komen is het ok.
Jammer dus dat er geen wandelcultuur heerst. Ook jammer waren de vele vele vele nare drempels die het plezier in autorijden behoorlijk verminderde. Gaten kun je nog vermijden maar drempels zijn funest voor je auto als je ze mist. Ik vroeg me af bij hoeveel drempels een auto stuk is als je gewoon lekker doorkart.
Het was een afwisselende vakantie. Je gaat hier o.a. heen voor de Mayacultuur. We hebben behoorlijk wat sites bezocht. Ook zijn we aan ons trekken gekomen qua vogels. Zoogdieren daarentegen waren er wat minder al lieten de apen zich goed zien en was het konijn van eergisteren erg schattig.
De watervallen waren fantastisch, de landschappen zeker bij Comitan afwisselend. Yucatan is vooral heel erg groen.  De steden waren ook aantrekkelijk. Veel kleuren en veel koloniale historie.
Leuk ook om af en toe een cenote te bezoeken wat toch ook heel typisch is voor dit gebied.
Daar hoort heerlijk weer bij en buiten een kans op een flinke hoosbui is dat er volop.