Tenerife week 3

Maandag 21 maart – 23 maart

Het is nog steeds aan de frisse kant. Pas aan het einde van de week zal het een stuk warmer aan gaan voelen. Woensdag rijden we weer naar Puerto de la Cruz. De gezellige havenplaats blijkt ook een zeer mooie lange boulevard te hebben. Daar waren we de vorige keer nog niet aan toegekomen. De branding is nog steeds zeer fel. De gehele boulevard ligt op hoogte zodat we veilig zijn voor het hoge opspattende water. Die ruige kust blijft mooi om te zien. We eten aan de boulevard wat tapas en kunnen heerlijk genieten van al de toeristen die langslopen.
Als we ’s avonds thuis komen werkt het slot niet meer mee. De sleutel weigert om te draaien. Dat wordt een lange avond waarbij we de eigenaar moeten gaan lastig vallen of moeten we buren die al op een oor liggen gaan vragen om wat olie.
Wat een geluk – het raampje in de keuken kan zo opengeschoven worden. Die hadden we dus niet goed afgesloten. Ik kan als een volleerde dief binnen kruipen en de voordeur openmaken. Met het nieuwe goud – zonnebloemolie – maken we het slot weer soepel.

Dag 9 Donderdag 24 maart

Onze laatste wandeldag. We lopen een mooi rondje langs de wilde kust bij el Sauzal.
Vanaf hier hebben we weer een mooi zicht op de Teide waar de afgelopen dagen wat extra poedersuiker op is gestrooid.
De afdaling is uiterst steil langs een smal geitenpaadje. Wel weer prachtig om door die afwisselende vegetatie te lopen.
Er hangen opvallend veel parapenters in de lucht. Op een gegeven moment lopen we over hun landingplaats die op luttele meters van de woeste oceaan ligt. Je moet echt weten wat je doet. Ze komen gelukkig goed uit maar ik doe voor de zekerheid toch maar even een stapje opzij als er 1 slingerend op mij afkomt.
In El Sauzal zelf eindigt de weg terug omhoog bij een monument voor de helden onder de vissers. Op 16 september 1966 vond hier een vliegtuigongeluk plaats waarbij de piloot wist te landen op de woeste zee. Alle 24 inzittenden werden gered door vissers waarvan er zelfs een paar het leven lieten bij de reddingsoperatie. Een groot verhaal voor een klein dorpje.
De wandeling was ongeveer 9 km.
We eten in een eenvoudig restaurant in Icod.

Dag 10 Vrijdag 25 maart

Vandaag pakken we in maar niet voordat we ons laatste ontbijt in de volle zon op ons dakterras hebben genuttigd. We zakken alvast af naar het zuiden zodat we morgen niet al te ver meer hoeven te rijden. Bovendien pakken we dan nog even een zomerse dag mee.
We hebben een hotel uitgezocht in de badplaats Los Cristianos. Hier blijken we al een keer geweest te zijn toen we vertrokken met de boot naar La Gomera.
De route van booking brengt ons niet naar het hotel maar naar het bijbehorende golfterrein. Als we in 1 keer goed waren gereden, hadden we ongetwijfeld geen aanrijding gehad. Nu word ik van achter aangetikt bij een rotonde. De Engelse automobiliste verontschuldigt zich maar er is geen schade te zien. Het was een klein kusje op de achterkant.
Het is 22 graden en de zon brandt volop. We liggen nog even 2 uurtjes aan het zwembad te midden van veel families met kinderen. Daarna lopen we in 25 minuten naar het centrum van Los Cristianos. Het is geen mooi stadje en de omgeving hier is een stuk minder groen. Dit is de warmere maar minder mooie kant van het eiland. Het strand is groot en de boulevard breed maar met de moderne hogere gebouwen vinden we dit toch een stuk minder hebben dan Puerto de la Cruz.
We eten in el Romantico. Sinds Ronda in 2012 heb ik geen vis in het zout meer op. Het staat ook zelden op de kaart. De zeebaars in het zout is zeer stevig en smaakt fantastisch. Even hebben we geen werkvakantie- maar een echt vakantiegevoel 😊.