Luang Prabang

Dag 5 maandag 16 januari Luang prabang.

Ik verheug me niet echt op de lange busrit naar Luang Prabang maar je ziet altijd wel veel onderweg.
Als we om 9 uur worden opgehaald rijden we met een volle minivan naar een plek waar andere minivans staan. Het verloopt net zo chaotisch als de vorige busrit maar we hebben een plek, zij het niet naast elkaar. Van de 15 passagiers zijn er 6 Nederlanders; ze zijn ook overal. De beenruimte is zeer schaars maar door de vele stops, 5 in totaal, zijn er genoeg kansen om de benen te strekken.
We rijden vooral door Hmongdorpen. Deze zien er wel wat armoediger uit dan gisteren. Het mooie karstgebergte met zijn grillige rotsen, zorgt voor mooie vergezichten. Langzaam aan worden de rotsen minder puntig en rijden we door een ‘gewoon’ gebergte. We krijgen zo een goede indruk van het gebied. De weg is geasfalteerd en heeft niet al te veel gaten. Toch wordt het afgeraden om zelf te rijden, iets wat we de toeristen ook niet zien doen. Het is een hoop geslinger door de bergen, gelukkig word ik nooit misselijk wel gaar.
Als we Luang Prabang inrijden, verspelen we nog een halfuur doordat de weg afgesloten is. Het is zo’n chaos dat het verkeer helemaal vastzit. Om 5 uur komen we aan bij het busstation. Niet beseffende dat we zouden worden opgehaald, regelen we met onze medepassagiers een tuktuk naar het centrum. Na 5 minuten kom ik erachter dat mijn fototas nog bij de bushalte staat. Bij het opvangen van de bagage vanaf het dak, heb ik hem aan de kant gezet. Oeps.
We maken rechtsomkeert en stoppen weer bij het chaotische busstation. Ik zie dat de tas nog naast de bus staat; een geluksmomentje.
De tuktuk herhaalt zijn rit en dropt ons in het centrum. Vanaf daar lopen we in 10 minuten naar het hotel.
We hebben een heerlijk grote kamer en een goed Engels sprekende receptionist.
Na gedoucht te hebben, gaan we op zoek naar de nachtmarkt, 1 km verderop. Daar zou een eetstraat moeten zijn waar je buffetjes hebt voor15000 kip pp(nog geen 2 euro). De nachtmarkt is leuk om te zien maar er wordt vooral veel van hetzelfde verkocht. Omdat we na de lange busreis wat hartigs willen hebben, stranden we niet op de eetstraat maar in een restaurant vlak na de nachtmarkt alwaar ik een lekkere hamburger eet. De Laotianen snappen nog niet dat een starter/entry voor de hoofdmaaltijd moet. Rare jongens die Laotianen.
Op de terugweg lopen we door de smalle eetstraat om de sfeer te proeven. Overal dampt en geurt het eten. Er zijn zelfs poffertjes te krijgen, ze noemen het hier coconut cakes. Je kunt er inderdaad voor iets meer dan 2 euro eten maar het is misschien niet verstandig.

Dag 6 dinsdag 17 januari Luang Prabang.

We zitten hier 2 volle dagen. Vandaag gaan we de stad bekijken. Morgen zullen we een tochtje naar de waterval Khuang si maken. Luang Prabang telt 30000 inwoners en was tot 1975 de hoofdstad. In 1975 hebben de communisten de macht gegrepen en een einde gemaakt aan de monarchie. De prins is in een heropvoedingskamp gestopt. Luang Prabang blijft nog wel de religieuze hoofdstad. De meest heilige Boeddha, de Phra Bang, bevindt zich in het nationaal museum. De stad is qua tempels ruim bedeeld.
In het midden van de stad bevindt zich de heuvel Phus Si; de Engelsen zullen om die naam kunnen lachen. De Spanjaarden zullen dan weer lachen om een restaurant dat 3 nagas heet(de drie billen).
Meer dan 300 treden moeten we beklimmen om de tempel bovenop de heuvel te bezichtigen. Je hebt hier een leuk uitzicht over de stad. Aan de andere kant naar beneden lopend treffen we 7 boeddha’s. Voor iedere dag 1. Op de dinsdag ligt Boeddha om uit te rusten.
We lopen de rest van de dag door Luang Prabang, tempeltjes en koloniale huizen bekijkend en bezoeken nog het nationaal museum. De door Unesco beschermde binnenstad is een schiereiland ingesloten door 2 rivieren, de Mekong en de Nam Khan. Langs de rivieren zitten ook een aantal leuke restaurants. De stad oogt welvarend en schoon. Je ziet nauwelijks vuil op straat. Ook bedelaars of mensen die van alles aan je willen verkopen ontbreken.
Als we rond half 4 klaar zijn met het bekijken van de stad, besluiten we om een spa op te zoeken voor een rek-en-strekmassage(Thaise massage). Met wat afdingen, betalen we voor een vol uur nog geen 12 euro. Het is heerlijk om alles even opgerekt te hebben.
’s Avonds eten we een aantal kleine Laotiaanse gerechten in de Bamboo Tree aan de Nam Khan.
 

Dag 7 woensdag 17 januari Luang Prabang.

Het zal een rustig dagje worden vandaag. We hebben een scooter bij het hotel gehuurd waarmee we naar de 26 km verderop gelegen watervallen, Khuang si, gaan rijden. De weg naar de watervallen is rustig, met een scooter is het makkelijk om de gaten te vermijden. Het is wel fris zo maar we zijn zo slim geweest om iets met lange mouwen aan te doen.
Omdat we vlak na het ontbijt om half 10 zijn vertrokken is het er bij aankomst rond half elf nog relatief rustig in het park. Voordat we iets van de waterval zien, komen we nog door een berenopvangcentrum. Het schijnt dat deze beren gebruikt zijn om hun gal af te tappen voor de Chinese medicijnenhandel. In heel Laos zien ze dieren vooral als eten. Ze eten echt alles, ja zelfs spinnen. Omdat ze ook vogeltjes eten of deze in kooitjes stoppen zodat jij ze als toerist voor een paar centen en een goed karma kan bevrijden, zien we nauwelijks vogels. Qua dieren zien we vooral veel vlinders. De waterval is erg mooi. Er zijn een aantal plateaus waar het water over knoestige rotsen naar beneden valt. Aan het einde van het pad zien we een zeer hoge waterval. Het water is prachtig turkoois van kleur, er zijn dan ook diverse blue lagoons.
We klimmen tot bovenaan de waterval. Je hebt helaas geen zicht op de gehele waterval. Naar beneden langs de andere kant, blijkt de weg zeer lastig begaan te zijn. Het is zeer steil en glad. We maken gebruik van stenen, planten en lianen.
We durven het aan om beneden in een van de natuurlijke zwembaden een wel heel verfrissende duik te nemen.
We verblijven nog een tijdje bij het water, het is ten slotte een rustig dagje
Tot slot bezoeken we het 300 meter verderop gelegen butterfly park. Het blijkt door Nederlanders opgezet te zijn. Het park staat hoog aangeprezen op tripadvisor maar is wel wat prijziger waardoor het een ander publiek trekt. Het is een mooi aangelegd park met vele soorten prachtige vlinders. In een vijver is het mogelijk om je voeten door visjes te laten behandelen, zij eten alle losse huidschilfers op. Bij het drinken van een drankje bij het café hebben we nog een praatje in het Nederlands met de eigenares. Het is altijd dapper om zoiets te ondernemen.
We blazen weer in een uurtje terug naar Luang Prabang.
Voor het avondeten maken we gebruik van de bamboeloopbrug. De brug op zich is al een attractie. Direct aan de overkant ligt het zeer gezellig ingerichte restaurant Dyen Sabai. We nemen een fondue die ons doet denken aan een Japanse hotpot. In het midden van de tafel wordt een hete pan gezet daarbovenop komt een aluminium pan die een soort sombrero is. In het midden op het uitstekende deel leg je een stuk spek, het equivalent voor boter, daar bak je het vlees op. In de rand van de sombrero wordt bouillon gegoten, hierin stop je de groentes. Je eet een soort van groentesoep aangevuld met lekker gebakken vlees. Zelfs op deze mooie plek aan het water is het niet extra duur