New England deel 2

Dag 4 zaterdag 22 september 2018

Overnachting: Lone River Camping North Woodstock
Weer: Lichtbewolkt 15 graden

6 uur wakker. Het begint erop te lijken. Het heeft zo z’n voordelen want al om half 9 kunnen we wegrijden.
Burlington laten we voor wat het is. Het heeft een mooie oude kern maar we willen op tijd een plek hebben in de White Mountains. Als alternatief bezoeken we het op de route liggende Montpellier. Dit is met nog geen 9000 inwoners de kleinste hoofdstad van Amerika. Doordat het de hoofdstad is, staan er toch aardig wat mooie staatsgebouwen waarvan sommige voor de grootte van de stad iets buiten proportie zijn.
We rijden verder langs voornamelijk groene heuvels (Ver montes) met hier en daar beginnende herfstkleuren. De White Mountains liggen in New Hampshire; een staat half zo groot als Nederland met 1.3 miljoen inwoners. Het berggebied neemt een kwart van de staat in beslag.
Ondanks dat het niet ver rijden is, zijn we door het bezoek aan Montpellier, een supermarkt en een tankstation toch pas om 2 uur op een camping, Lone River genaamd. Het is zaterdag vandaag maar dat is niet de reden dat er geen plekken meer zijn met elektriciteit. Er zijn vandaag Highland games in North Woodstock.
Zolang het geen groot muziekfestival is, vinden we het best en een dagje zonder elektriciteit kan geen kwaad. De accu zorgt wel voor de verlichting.
Na te zijn ingecheckt, rijden we naar het bezoekerscentrum. Een aardige vrouw vertelt ons waar we allemaal Great Short Walks kunnen maken. We hebben nog even de tijd om de wandeling rond het Basin te maken. Een mooie Pothole, uitgesleten door een bergrivier die met een behoorlijke vaart naar beneden komt.
Bij een ander bezoekerscentrum kun je nog een betaalde wandeling van 2 mijl maken door een kloof maar 16 dollar p.p. vinden we wat te gortig.
’s Avonds op de camping eten we bij een haardvuur. Het wordt een koude nacht. Volgens de eigenaar wordt het 35 graden; 32 graden = 0. We zullen een extra deken klaarleggen.

Dag 5 zondag 23 september 2018

Overnachting: Eastern slope river camping. North Conway
Weer: zonnig 20 graden

7 uur wakker. Ondanks dat ik al om kwart over 10 wegviel, is het toch 7 uur geworden. Ik neem nu aan dat ik bijgeslapen ben. Het was inderdaad koud vannacht want onze koelkast is een vrieskist geworden. Het water, de worteltjes en de vis zijn bevroren. De extra deken heeft z’n werk goed gedaan. Ik ben verder niet wakker geweest.
Het is helemaal onbewolkt. We moeten onze stoelen 10 keer verplaatsen om de zonnestralen op te vangen die tussen de bomen door schijnen.
We rijden verder naar het oosten van de White mountains. Er ligt een langere wandeling rond de Hanckock Peak. Deze is ongeveer 1500 meter hoog. Het is een wandeling van 5 uur waarbij het pad rustig aan omhoog loopt. We zoeken onze weg tussen de stenen en de boomwortels. Het bos is zeer stil en donker. Heel af en toe horen we een vogel. De enige dieren die hier goed vertegenwoordigd zijn, zijn de eekhoorn en de kalkoen. Kalkoenen hebben ook de neiging om met de hele familie(ongeveer 6 vogels)  over te steken.
Na 2 uur lopen zijn we aangekomen bij de splitsing vanaf waar we nog veel hoogtemeters in een korte tijd moeten maken. Omwille van haar enkel besluit Barbara om terug te gaan.
Ik ga alleen de top proberen te halen. Het pad wordt zeer zeer steil, daar kunnen ze bij de Vuelta nog een puntje aan zuigen. Om de zoveel stappen moet ik even uithijgen. Het is loodzwaar maar ik kom boven en heb als beloning een mooi uitzicht over de groene White mountains. Het zal niet heel lang duren eer ze inderdaad wit zijn. Omlaag maak ik gebruik van de bomen. Zonder steun van een boom is een slippartij onvermijdelijk. 
Om half 4 vervolgen we onze weg naar een uitzichtpunt en een aardige waterval genaamd Sabbaday. Deze bevindt zich in een kloof.
Nog verder naar het oosten vinden we aan de rivier de Saco een mooi plekje voor vannacht. We zitten nu net buiten het park en buiten het bos waardoor het een stuk minder kil is.
’s Avonds eten we in het restaurant Delaney’s een boel nacho’s en een burger. Het is opvallend hoeveel mensen denken dat we uit Canada komen; onze camper van Cruise Canada helpt daaraan natuurlijk mee maar er zijn kennelijk weinig Europeanen hier.

Dag 6 maandag 24 september 2018

Overnachting: Pleasant river campground Bethel
Weer: zonnig 14 graden

Het was opnieuw vrij koud. De eieren en de cider zijn nu ook bevroren. We zullen morgen de kip opmaken zodat de vriezer leeg is en de koelkast ’s nachts uit kan.
Het valt nog best tegen hoe koud het hier kan zijn. Ondanks dat we op dezelfde breedtegraad zitten als Montelimar is het hier toch een stuk frisser.
We lopen ’s ochtends even over het strandje bij de rivier. Het oogt allemaal zeer gemoedelijk.
We moeten een keuze maken over de te volgen route. We kunnen de Mount Washington oprijden of we kunnen met een kabelbaan de Wildcat Mountain op. We kiezen voor de 2e optie omdat we dan dichter bij de uitgang zijn van het park. Bovendien voel ik er niet zo veel voor om met de camper een flinke klim te maken.
We hebben eerst een stop bij de Glen Ellis Fall. Een waterval met een wat hoger verval. Daarna rijden we door naar Wildcat.
Helaas blijkt de kabelbaan in het laagseizoen alleen in de weekenden te gaan.
Gelukkig ligt er om de hoek een bezoekerscentrum alwaar we informeren naar een Great Short Walk. We kunnen door het bos over de Old Jackson Road wandelen tot aan de Lowe’s Bald Spot. Vanaf daar kun je een aantal bergen zien liggen waaronder Mount Washington. Alle bergen eromheen zijn ook vernoemd naar presidenten. Het is altijd fijn om een doel te hebben met wandelen. Het bos is hier net zo stil als aan de andere kant maar wel opener.
Het is een wandeling van 2.5 uur. Bovenop hebben we inderdaad een mooi panorama.
Op de terugweg vermaken we ons met allerlei paddenstoelen.
We verlaten de White Mountains en rijden verder oost naar Bethel. Dit ligt op de route naar Acadia National Park. Dat scheelt morgen weer een paar kilometer. We rijden Maine binnen, de pine tree state.
Qua oppervlakte is het 2 keer zo groot als Nederland, het telt 1.3 miljoen inwoners. De ruimte is duidelijk niet overal eerlijk verdeeld.
Bij aankomst op de camping kunnen we op het open veld nog een uurtje genieten van de zon. Daarna wordt het snel kouder. We zetten lekker de verwarming aan zodat het toch nog aangenaam wordt in de camper.