Portugal dag 6-12

Dag 6 zaterdag 30 april Covilha.

We zijn kennelijk bijgeslapen. Het is hier erg stil, geen kukelende haan of blaffende hond, we slapen uitstekend. Na de 8 uur van de vorige nacht volstaan nu 7 uur. Om 6 uur zijn we al wakker.
Na een zeer stevig ontbijt rijden we naar Torre. Dit is een skioord gelegen op het hoogste punt van Portugal. Omdat het hoogste punt ‘slechts’ 1990 meter bedroeg, besloot een Portugese koning om op die plek een 10 meter hoge toren te bouwen zodat nog net de 2 km aangetikt wordt.
Boven op de berg is het vrij druk met dagjesmensen die met hun kinderen nog van de sneeuwpret komen genieten. Weliswaar schijnt de zon volop en is het met 10 graden voor deze hoogte vrij warm maar de sneeuw is nog niet helemaal weg en er staat een flinke koude valwind.
Al direct vanaf het begin (10:30) volgen we eigenlijk geen pad maar een lastig te volgen met steenmannetjes aangegeven route. De totale wandeling zou volgens SNP met 15 km in 5.5 uur klaar moeten zijn. Na 4 km is er de mogelijkheid om er rond de 7 km van te maken.
Van die optie zullen we gebruik moeten maken want we schieten totaal niet op. Op weg naar beneden moeten we steeds zoeken naar de steenmannetjes. Er zijn veel rotsen waardoor er flink geklauterd moet worden. Mijn 20 cm extra maken het voor mij altijd makkelijker dan voor Bar, die dat geklauter nooit zo leuk vindt. Ik daarentegen ben helemaal in mijn element. Af en toe worden we opgehouden door grote stukken sneeuw. Je kunt er wel overheen maar je hebt kans dat je diep wegzakt waardoor je schoen vol met ijs komt te zitten. De alternatieven door een beekje heen of door struikgewas zijn ook niet altijd even gemakkelijk. Over de eerste 3 km doen we 2 uur. Dat neemt niet weg dat de omgeving prachtig is. Overal om ons heen zijn gletsjermeertjes, de reeds genoemde sneeuw, diepe dalen en mooie rotspartijen. Het is een bijzondere wandeling maar dus lastig te lopen en voor ons niet haalbaar binnen de tijd. Om half 3 zijn we terug en hebben we er ongeveer 8 km opzitten.
’s Avonds rijden we weer naar ons skioord om te gaan eten in het volgens tripadvisor twee na beste restaurant van Covilha e.o. In Caso do Clube serveren ze tapas, het wordt gerund door een Canadese Portugees. We komen daarachter omdat zijn Engels te accentloos was voor een Portugees. De tapas zijn fantastisch en de sfeer is ook prima in orde. I.t.t. het restaurant van onze Pousada is hier alles heel losjes. Zo zijn de borden allemaal verschillend en mogen we zelf onze wijn inschenken. Nadeel is dat je vanuit elke hoek zicht hebt op de wedstrijd Porto-Sporting. De wedstrijd is op zich prima maar de nabeschouwing duurt meer dan een uur. Elk hoogtepunt wordt tot treurens toe herhaald.

Dag 7 zondag 1 mei Flor da Rosa.

We checken op tijd uit voor onze rit naar Portagem. We verruilen het koude hooggebergte voor de warme heuvelstreek. Vanuit hier start de wandeling van de dag. We hebben een eenvoudige klim naar het vestingstadje Marvao. Vanuit deze stad was het mogelijk om de Spanjaarden in de gaten te houden. De grens ligt hier maar een paar kilometer verderop. We pakken bovenop een terras met een zeer weids uitzicht over de vlakte. We zien gelukkig geen Spanjolen met bajonetten tevoorschijn komen. Ook deze stad heeft een mooi kasteel. Er zijn in deze streek veel dorpjes met mooie stadsmuren, meestal gelegen op een alleenstaande heuvel.
De wandeling naar beneden toe kent veel bloemenpracht. De gele brem is nadrukkelijk aanwezig.
Het was een eenvoudige doch mooie wandeling, We rijden naar onze eindbestemming van vandaag, de tempeliersburcht van Flor da Rosa. Over de tempeliers is al heel veel geschreven. Ik zal daar niets aan toevoegen. De burcht verkeert nog in originele staat. In het midden van de tuin zien we het bekende tempelierskruis. Het is een mooie locatie voor een pousada. De eigenaren zijn dezelfde als die van het sanatorium. Onze gegevens staan al op het formulier. Dhr Cornoelis Rttink geboren op 6-2-71 te Burgemeester. Die receptioniste van het sanatorium was niet in vorm dat komt ervan als je meer dan 12 uur moet maken op een dag.
We hebben nog wat tijd over en genieten nog even aan het buitenzwembad van de zomerse temperaturen.
Het eten in de pousada is prima. De sfeer onder de obers is duidelijk meer ontspannen dan in de Estrela. Op de rekening ontbreekt het couvert, 1 glas wijn, koffie en 1 maal toetjesbuffet. We zeggen er wat van maar tekenen toch als daarna nog steeds het toetjesbuffet en het couvert ontbreekt.

Dag 8 maandag 2 mei Redondo.

Het is vandaag zeer warm, boven de 25 graden. Na het ontbijt bekijken we de kerk die bij de burcht hoort. Daarna rijden we naar het stadje Arraiolos waar bovenop een nog complete citadel aanwezig is. Het is een kort bezoek want veel meer is er niet te zien. Voor de wandeling rijden we door naar Guadelupe, een dorpje vlak boven Valverde. Volgens de routebeschrijving is een stuk van de wandeling met hekken afgesloten waardoor je over de weg moet lopen. Er blijkt echter meer afgesloten te zijn dan SNP aangeeft. Ook bij Guadelupe is het pad met hekken afgesloten. Het blijkt een commercieel jachtterrein voor toeristen geworden te zijn. Hier worden de wilde zwijnen afgeschoten. We besluiten om niet over de weg heen en weer naar Valverde te lopen. We houden het op 2km heen en 2 km terug. Het jachtterrein is qua bloemenpracht ongekend. Vele paarse, gele en witte bloemen sieren de grasvelden. We weten ook de nodige vogels te spotten.
Omdat we tijd over hebben volgen we met de auto vanuit Guadelupe de bordjes Menhir en dolmens. De weg erheen is onverhard en vol gaten maar het is gezien de drukte wel een toeristische attractie.  De eerste stop betreft een alleenstaande menhir. Niet zo heel interessant, maar stop je 100 menhirs bij elkaar dan wordt het wel interessant. De plek heet Almendres Cromlech en is zeer toeristisch. Archeologen hebben nog steeds geen idee waarom ze op deze manier zijn neergezet. Wie weet kenden de Portugezen ook een Obelix.
Op weg naar onze accommodatie stoppen we nog in Estremoz, opnieuw een ommuurd stadje maar wel wat groter dan Marvao.
We logeren vannacht in een oud klooster, het convento Sao Paulo. SNP weet de locaties wel uit te zoeken. Het klooster is vooral interessant door de vele azulejos. Blauw-witte wandtegels.
Ook hier zit weer een goede kok, die de typische Portugese gerechten heerlijk weet klaar te maken.   

Dag 9 dinsdag 3 mei Redondo.

Vandaag is het tijd voor de laatste wandeling met SNP. We zullen ongetwijfeld nog heel veel in Lissabon lopen. Het is nog warmer dan gisteren. Ook voor hier is dat uitzonderlijk. Het zal tegen de 30 graden aanzitten. We starten de wandeling bovenop een berg in Evoramonte waar hoe kan het ook anders een burcht en een dorpsmuur aanwezig zijn. We lopen dus eerst omlaag. De wandeling van 11km langs kurkeiken en olijfbomen is niet heel afwisselend maar er valt toch wat te beleven.
Zo schiet vlak voor Barbara’s been een flinke grijze slang weg die op ons pad net met een hapje bezig was getuige een natrillende natgelikte hagedis wiens voorpoten verlamd lijken te zijn. De slang zien we helaas nergens meer terug.
Het laatste stuk omhoog over het asfalt blijkt door de zon van voren, het donkere asfalt, geen zuchtje wind en de steilte, zwaar tegen te vallen. Gelukkig was de wandeling maar 11 km want de hitte maakte het zwaarder dan verwacht.
We rijden terug naar het klooster om ons wat op te frissen. Rond een uur of 4 vertrekken we naar Evora, een stad met veel monumenten.
Evora is alleraardigst om doorheen te lopen. Er zijn veel leuke plekjes en veel interessante gebouwen. Bovenop staat de ruïne van de tempel van Diana. Verder is er dwars door de stad een aquaduct waarin tussen de bogen huizen zijn gebouwd. In 2 uur tijd hebben we de stad aardig goed bekeken. Om 7 uur eten we in het restaurant Pateo. Er zijn weinig buitenterrassen maar dit restaurant heeft een zeer grote patio. Het blijft tot laat lekker om buiten te zitten.

Dag 10 woensdag 4 mei Lissabon.

Tot zover onze SNP-reis. We rijden rond een uur of half tien over de snelweg naar Lissabon. In onze auto zit een kastje ingebouwd waarmee via scanners boven de weg tol wordt geheven. Een mooi systeem alleen als je met je auto uit Nederland komt gereden moet je je melden bij de overheid dat je over de tolweg gaat rijden. In de praktijk komt het er op neer dat je gratis rijdt.
Op  de radio vangen we in het nieuws wat kernwoorden op die ons verontrusten. De kernwoorden ground control protest en aeropuerto doen bij ons de alarmbellen rinkelen. We willen de auto eerst terugbrengen en dan met de metro vanaf het vliegveld naar het hotel rijden. Maar wat als de metro niet rijdt, dan is het makkelijker om eerst langs het hotel te rijden en daar de bagage af te leveren. Vlak voor de enorm lange Vasco Da Gamabrug tanken we. Bar vraagt bij de tank na over eventuele problemen bij het vliegveld maar daar weten ze van niets. Afijn, we rijden naar het vliegveld en daar blijkt niets aan de hand te zijn. Toch maar niet vertrouwen op ons beperkte Portugees. De auto wordt zonder krassen ingeleverd.
We kopen op het vliegveld voor 40 euro een Lissabonkaart, geldig voor 3 dagen. Hiermee mogen we alle ov-middelen gebruiken en in veel gebouwen gratis of met korting naar binnen. Nadat we in het Ibis-hotel hebben ingecheckt is het tijd om de stad te verkennen. Helaas zijn we ons boekje met wandelingen in Lissabon vergeten. Gelukkig heeft het toeristenbureau nog wel een mooie wandeling en weten we van het internet ook nog wat te plukken. We starten onze ontdekkingstocht in de buurt van ons hotel  bij de botanische tuin. Veel huizen ogen vervallen er is, zo zal blijken, in heel Lissabon sprake van achterstallig onderhoud. Er is duidelijk gebrek aan geld. Zelfs de botanische tuin is vervallen. We pakken de metro op naar het centrum bij de Arco da Rua Augusta, een prachtig gebouw waarbij de Arc de Triomphe schril afsteekt.
We wandelen langs allerlei interessante gebouwen. Bovenop bij het kasteel wordt het zeer toeristisch. Je hebt vanaf daar een prachtig uitzicht maar we gaan niet in de rij staan en 8.50 pp betalen voor een uitzicht dat je elders in de stad gratis kan krijgen. De wandeling gaat verder door de geweldige wijk Alfama. Smalle straatjes, veel trappetjes omhoog en omlaag, echt heerlijk om doorheen te lopen. We eten op een van de vele leuke plekjes in deze wijk. Ik neem Sardines, een specialiteit van Lissabon.

Dag 11 donderdag 5 mei Lissabon.

Was het gisteren nog 25 graden, vandaag zal het niet warmer worden dan 20. Tot een uur of 3 zal het regenen. Wat ziet een stad er dan heel anders uit.
De ochtend is ingeruimd voor een bezoek aan Belem.  We nemen daarvoor de bus. Helaas, omdat het regent zit de bus overvol. De enigszins geprikkelde buschauffeur gooit er onderweg nog een paar vervelende pubers uit. Even voor Belem wordt het rustiger en hebben we allebei een zitplaats bemachtigd. In Belem bezoeken we het klooster Sao Jeronimo. Het klooster in manuelstijl, is zeker niet onaardig om te zien.
Na het klooster lopen we 10 minuten door de regen naar de beroemde Belemtoren. Het verdedigingswerk is een toeristische topattractie al is het niet veel meer dan een toren met een leuk uitzicht. Het uitzicht is echter belemmerd door het weer. Zelfs het Jezusbeeld ligt in de mist.
Na het middaguur lopen we een internetwandeling door de wijken Bairro-alto en Chiado. We pakken o.a. de grote oude ijzeren stadslift omhoog en het trammetje bij Rua Gloria. Deze gaat steil omhoog tot aan het uitzichtpunt bij Alcantra.
Er zijn veel leuke pleinen en veel uitzichtspunten. Al met al blijken we deze dag 18 km gewandeld te hebben.
Om 7 uur hebben we flinke honger maar de meeste restaurants zijn pas om half 8 open. Bij Alcantra echter zit een all-you-can-eat Japanner. Voor 11 euri p.p. kun je daar onbeperkt sushi eten. Om 7 uur zit het al vol met hongerige toeristen.
Omdat we het Portugese eten wel aardig gehad hebben, eten we ons buikje vol met Japanse hapjes.
Morgen de laatste dag. Om 8 uur vliegen we terug naar het lekkere warme Amsterdam.

Dag 12 Vrijdag 6 mei Utrecht

We hadden een optie om nog naar Sintra te gaan maar dat doen we wel een keer als we hier nog eens met de auto komen. Voor nu kost het net te veel tijd. We hebben nog een aantal dingen in Lissabon niet gezien, dus die pakken we nog even mee.

We gaan eerst met de benenwagen naar Estrela, daar bekijken we een kerkje en een relaxt park. Met de tram laten we ons afzetten in het centrum. We lopen de wandeling die we de eerste dag gestart hebben af. We pakken nog een uitzichtpunt bij miradouro da Graça en bekijken het klooster bovenop de heuvel. Daarna gaat de weg naar beneden richting het prachtige pantheon. Niet alleen van buiten maar ook van binnen erg mooi.
Vanwege het qua avondeten onhandige vliegtijdstip eten we een soort avondmaaltijd in Lissabon. De luxe hamburgtent is een mooie gelegenheid om eens een keer frietjes te eten.
Als we teruglopen via het heerlijke alfama naar de winkelstraat om daar in een kaarsenwinkel een cadeautje voor Mieke mee te nemen, begint het weer te regenen. Tijd om naar het warme Nederland terug te gaan.