Brazilie - Dag 1 en 2

18 september 2015 - Brasilia, Brazilië

Dag 1: Donderdag 17 september Brasilia

We worden weer eens door Mieke weggebracht naar Schiphol. We hebben een vlucht van ongeveer 12 uur naar metropool Sao Paulo voor de boeg. Met de KLM is het altijd prima vliegen. Zonder problemen landen we om 5 uur plaatselijke tijd op Sao Paulo. Daar hebben we nog tot 8 uur de tijd voor onze vlucht naar Brasilia. 3 uur overstaptijd lijkt heel veel maar toch werd het nog spannend.
De koffers worden niet automatisch doorgestuurd. We moeten ze ophalen en deze dan laten inchecken bij de binnenlandse luchtvaartmaatschappij GOL. De rij bij Gol bestaat uit 20 personen en er zijn 4 loketten open. Niet veel aan de hand zou je zeggen ware het niet dat één loket meer dan een halfuur bezig is met dezelfde klant, een ander loket mensen met voorrang afhandelt en dat het sowieso per incheck belachelijk lang duurt. Na een halfuur zijn er pas 4 mensen voor ons weggewerkt. Een zorgelijk gemiddelde aangezien er nog 16 mensen voor ons staan. Een Nederlandse die vlak voor ons staat begint er ook nerveus van te worden haar vlucht is nog 25 minuten eerder. Maar als er geen mensen meer met voorrang zijn en de lastige klanten blijkbaar aan het begin zaten gaat het ineens snel. We hebben nog ruim 1 uur over om door de controle te gaan en de gate te bereiken. Het vliegveld blijkt zeer groot te zijn want het is nog een kwartier lopen naar de gate. Gelukkig verliep de controle zeer vlot.
In het vliegtuig krijgen we tips van onze buurman die in Brasilia woont. Op het vliegveld van Brasilia waar we keurig om 22:00 lokale tijd (verschil met Nederland is 5 uur) arriveren, staat onze pick-up klaar. Het Quality hotel bevindt zich op 10 minuten rijden van de luchthaven.

Dag 2: Vrijdag 18 september Brasilia

De nacht was vrij kort. Om 5 uur waren we toch allebei wel wakker. De lucht is blauw en de temperatuur zal deze dag oplopen tot zo’n 32 graden.
Na een heerlijk ontbijt nemen we de metro naar het centrum. Er zijn maar 2 metrolijnen maar er ligt  een metrohalte vlak bij ons hotel.
Brasilia is een stad met de vorm van een vliegtuig. In het middenstuk bevinden zich de monumentale gebouwen. De vleugels bestaan uit reusachtige woonblokken. De stad telt ongeveer 1.6 miljoen inwoners. De metro brengt ons bij Central, een zeer druk punt waar alle bussen samenkomen.
We besluiten om eerst naar de cockpit te lopen. Het is warm maar goed te doen. De eerste mooie vogel hebben we na een paar meter al te pakken, het is de vorkstaartkoningstiran. Een vogel met een prachtige lange staart.
De monumenten langs de route zijn voornamelijk gemaakt door Niemeyer. Met name de kathedraal is zowel van buiten als van binnen heel bijzonder. Aan het einde van de cockpit besluiten we om naar de JK ponte te lopen. Dit is een bijzondere brug bij het stuwmeer lake paranoá.
Omdat het best ver lopen is nemen we een bus maar de laatste halte is nog steeds ver verwijderd van de brug. We lopen dan maar weer in de hete zon langs het razende verkeer. Na een paar minuten lopen krijgen we een spontane lift aangeboden van een vrouw. Zij  brengt ons naar de voet van de brug. Het valt op dat de Brazilianen verdacht aardig zijn.
De brug is vanaf het meer inderdaad mooi om te zien. We lopen weer een heel eind terug totdat we een bus kunnen oppakken naar Central. Om niet al te veel te doen op de eerste dag besluiten we om de volgende dag naar de staart te lopen.
In de metro terug naar huis treffen we een tierende dame aan die tegen mij ‘Mulheres’ loopt te schreeuwen. Ik zit op een invalideplek maar daar zijn er velen van en de wagon is half leeg. Een Nederlandse vrouw die tegenover ons zit en werkt voor de Nederlandse ambassade legt uit dat de wagon alleen voor vrouwen bedoeld is. Omdat met name in de spits vrouwen in volle wagons door mannen worden betast, is deze regel van kracht. Ik constateer dat er inderdaad op 1 andere illegaal alleen maar vrouwen in de wagon zitten. Het voelt toch behoorlijk discriminerend. Zeker omdat de wagon half leeg is. Toch raar dat ik dan ongewenst ben alleen vanwege mijn man zijn. Rare jongens die Brazilianen.
Bij terugkomst zoeken we het goed verstopte zwembad op voor een verfrissende duik.
’s Avonds eten we maar in ons hotel. Van onze ambassademedewerkster hebben we een restauranttip gehad maar daar gaan we morgen maar op af. We doen het nog even rustig aan.