Canada dag 12-14

Dag 12 maandag 26 augustus Clearwater.

We steken vandaag over van Alberta naar British Columbia. Vanochtend hadden we een Heerschopje. We dachten dat we een uur zouden verliezen maar we winnen juist een uur. We verliezen een uur t.o.v. van Nederland, het is in BC 9 uur later dan in Nederland.
Barbara heeft besloten om ook een stuk in de camper te rijden. Met het juiste schoeisel kan ze zonder kramp te krijgen gas geven. Zo kan ik ook eens uit het raam kijken. Het regent ’s ochtends pijpenstelen en dat zal het de hele route blijven doen. We rijden meer dan 300 km door de bossen, wat een overvloed aan ruimte hebben ze hier. Onderweg zien we nog een beer. Deze keer is het een natte zwarte beer. Geloof het of niet maar als we bijna op de eindbestemming zijn aangekomen is het opgehouden met regenen. Nadat we boodschappen gedaan hebben en op ons plekje staan is het zelfs zonnig. We zitten dus gewoon weer lekker buiten aan het Dutch Lake in Clearwater.

Dag 13 dinsdag 27 augustus Clearwater.

We rijden het Wells gray park in. Omdat de Rockies hier veel lager zijn, is de begroeiing anders. Er zijn nu ook struiken en loofbomen, het is daardoor meer open. Het park ziet er duidelijk minder verzorgd uit dan de parken in Jasper en Banff. De weg is er slecht aan toe, verder worden niet alle wandelpaden bijgehouden. Het park is vooral vermaard vanwege haar watervallen. Het moet gezegd ze zijn prachtig. Een waterval blijft mooi om te zien. De setting is toch altijd weer anders en het blijft toch machtig om dat water naar beneden te zien kletteren.
We lopen nog wat langs de rivier maar opnieuw valt ons de stilte op. Behalve het ruizen van de rivier is er zelden een vogel die zich laat zien laat staan groot wild.

Bij het checken van de e-mail zien we naast de mail over de geboorte van Linde Wetzels en het beklag van mijn vader over NAC ook een bevestiging van de camping in Telegraph cove op Vancouver Island en een bevestiging van onze berentrip een dag erna(31-08). Ik werd enthousiast gemaakt door mijn collega Jan die ook in Telegraph cove mee had gedaan aan een berentrip. Hij had daar geweldige foto’s van. Hopelijk zien we Grizzly’s van dichtbij. Maar dat dus over een paar dagen. Morgen gaan we nog de mooiste watervallen van Wells Gray bekijken. Ze schijnen nog mooier te zijn dan die van vandaag.

Dag 14 woensdag 28 augustus Clearwater.

… en inderdaad de watervallen waren van de overtreffende trap. De Dawson falls moest het vooral van haar breedte hebben, de Helmcken falls is de apotheose onder de watervallen deze vakantie.
141 meter diep stort het water zich langs loodrechte lavarotsen naar beneden, een magnifiek gezicht.

We rijden verder het park in over 20 km onverharde weg. De camper schudt flink op en neer en wordt aardig vies. We maken nog een great short walk langs een prachtige weide en een schattig meertje. Deze keer geen stille wandeling met dank aan de Steller’s jay en een patrijs.
We zien onderweg nog een marmot en een paar zeer vreemde paddenstoelen.

Op de terugweg pakken we Bailey’s Chute nog mee. Dit wordt het hoogtepunt van het park. In augustus en september komt hier de chinookzalm paaien. Het is een vis die 1.5 meter groot kan worden en wel tor 50 kg kan wegen.
Hij zoekt zijn paaiplek op door tegen de stroom in te zwemmen. Bij een flinke stroomversnelling kijken we uit naar de zalm. Hier moet de zalm springen omdat ie onderwater het niet redt. Volgens het bezoekerscentrum moeten we geduld hebben maar na 3 minuten zien we al de eerste zalm uit het water tegen de stroomversnelling opspringen. Daarna volgen er nog een aantal. Eentje stoot zijn neus tegen een rots en kan het verder wel vergeten. Je zou zeggen dat ze evolutionair gezien hier steeds beter in moeten worden.
Gelukkig hebben we de foto’s nog.

Het heeft de afgelopen nacht flink geregend maar rond 10 uur was het droog en daarna brak toch weer het zonnetje door. Het was een mooie dag.

Voor de taalneuroten onder ons: Het is wapiti niet waipiti.