Canada - Dag 1

Calgary

Buurvrouw Natasja brengt ons deze keer weg. Onze KLM-vlucht gaat om 12:30. We vliegen tegen de tijd in en zullen maar 1 uur later in Calgary zijn. Het wordt dus een lange dag.
Na een fijne vlucht komen we aan op het vliegveld in Calgary. We worden verwelkomd door in het rood-wit gehulde cowboys. Calgary is de stad voor de Canadese cowboy.
 Eerst pinnen we wat geld zodat we de taxi naar het hotel kunnen betalen. Niet nodig, zo blijkt want de taxi’s accepteren creditcards.
De eerste indruk van Canada is rommelig. Er wordt bij het vliegveld flink verbouwd waardoor het 10 minuten duurt eer onze taxi flink gas kan geven. Het vliegveld ligt op 20 minuten rijden van de stad. We slapen in het centrum in hotel Sandman. Hier is de opstap naar de gratis tram die in het centrum heen en weer rijdt.
Vooraf hadden we weinig positieve verhalen over Calgary gehoord. Je zult zien dat het dan altijd meevalt. Het is toch zeker geen vervelende stad. De hoogbouw draagt niet bij aan de schoonheid maar de skyline is imposant en doet aan Amerikaanse steden denken.
Vanaf Fort Calgary bijvoorbeeld, zie je vanaf het open grasveld de skyline mooi contrasteren.

Het belangrijkste gebouw van Calgary schijnt de Calgary tower te zijn maar dit is gewoon een soort Euromast. De in het verlengde staande Bowtoren vind ik echter veel interessanter.

Er zijn plekken die onze reisgids, die ook behoorlijk negatief over deze stad is, niet vermeldt. Zo is er een recreatiestrook langs de rivier de Bow, waarop geskatet, gejogd, gefietst en gewandeld wordt.

Ook is er een tussen de hoge gebouwen liggende voetgangersstraat met veel oude gebouwen waar veel terrassen liggen. Het Olympisch park ziet er ook gezellig uit, hier kunnen kinderen lekker in een ondiepe vijver spelen. Alle medaillewinnaars zijn vereeuwigd in plakkaten die rond de vijver hangen. Yvonne van Gennip mag nog steeds trots zijn.
 
Waarschijnlijk draagt de warmte, het is bijna 30 graden, bij aan de goede indruk van de stad. Ik kan me voorstellen dat deze stad in de winter weinig te bieden heeft. We eten in het straatje met de vele terrassen. Omdat je in Calgary een van de lekkerste steaks kan nemen,  bestel ik een angus. Hij smaakt, na het op zich niet onaardige vliegtuigvoedsel heerlijk.

Tijdens het eten worden we nog verrast door 2 agenten in burger die achter een kerel aanhollen. “Stop, your under arrest” is aan dovenmansoren gericht. 5 minuten later zien we de vluchter flink bezweet en in de handboeien afgedragen worden. Na het eten en na het flaneren over de recreatiestrook, gaan we terug naar het hotel om te proberen zo laat mogelijk naar bed te gaan. Om 21:30 is de strijd verloren.
Mr Sandman verblijft niet in dit hotel. Om 1:30 word ik wakker van een sirene. Ik voel me al vrij wakker maar de tijd staat me niet aan. Om 3:00 opnieuw een sirene, deze keer ben ik zeer wakker en dommel ik wat tot 4 uur. We staan dus op met een jetlag.