Dag 9 en 10

Dag 9 donderdag 22 maart Tainan.

Ik sta op met een veel beter gevoel. Ik heb het idee dat de strijd gestreden is, de oorlog is over. Ik eet bij het overvloedige ontbijt(we zitten in een wat duurder/luxer hotel) een omelet en knakworstjes. Alles gaat er in en blijft er ook in.
We gaan vandaag met de auto allereerst naar het “black-faced spoonbill reserve”. Het weer is wederom zonnig maar gelukkig niet zo warm.
De lepelaars staan allemaal redelijk veraf te slapen. Het reservaat heeft wel kijkers staan waardoor je de mooie vogels toch van dichtbij kan zien.
We rijden daarna nog flink wat rond langs zoutbassins en oesterbanken. De natuurgebieden liggen tussen de zee en de bebouwing in. Er is weinig ruimte voor de natuur maar er zijn in ieder geval genoeg watervogels om ons te vermaken. ’s Middags gaan we ditmaal met succes op zoek naar de grote tempel. De Tucheng temple of the holy mother(Tucheng Shengmu Miao) is inderdaad een reusachtig groot tempelcomplex. Toch vind ik dit complex minder hebben dan de WenWu tempel bij Sun Moon Lake. Zo langzamerhand heb je ze ook wel allemaal gezien natuurlijk.
’s Avonds lopen we nog Anping door, de wijk van ons hotel waar de Nederlanders hun forten hebben gebouwd. We zoeken nog naar het fort Utrecht maar dat is waarschijnlijk een begraafplaats geworden. Wel komen we nog langs het Hollandhuis. Een oranje gekleurd huis met de onvermijdelijke tulp als symbool en langs fort Zeelandia.
We lopen daarna via de boulevard langs de rivier richting het centrum. We gaan vandaag lekker Maccen. Vooral ik heb ontzettend zin in frietjes. De prijs voor 2 menu’s bedraagt slechts 6 euro. We maken daarna de Amerikaanse avond compleet met een koffie van de Starbucks.

Dag 10 vrijdag 23 maart mount Hehuanshan.

Onze ochtendkrant, the Chinese post, die elke ochtend onder onze deur wordt geschoven meldt voor morgen voor het gehele eiland regen, dat belooft weinig goeds. We gaan vandaag op weg naar het hooggebergte. Het wordt een vrij lange rit over kronkelige wegen bergop. Het is een mooie rit die eindigt met een duizelingwekkende weg omhoog langs een 3000-meter diepe afgrond. We komen uiteindelijk uit op het hoogste punt van meer dan 3200 meter. Onze lodge bevindt zich ietsjes lager op 3150 meter. We zijn daar rond 14:00, als we ingecheckt hebben merken we allebei dat we last hebben van de ijle lucht. We maken daarom maar een kort wandelingetje naar een top van iets boven de 3200 meter. Het is hier zeer winderig en fris (10 graden) maar de zon schijnt wel.
We hebben nog steeds last van de ijle lucht(duizeligheid), gek in Tataka op 2880 meter hadden we er geen last van.
We gaan maar eens een middagje niksen, d.w.z. boek/tijdschrift lezen, puzzelen, blog bijwerken, foto’s bijwerken.
’s Avonds in het hotel hebben we een westerse maaltijd. Voor het eerst deze vakantie gebruik ik een mes om een steak mee te snijden. Op de achtergrond klinken instrumentaal uitgevoerde popplaatjes. We proberen de nummers te raden maar bij Last christmas wordt het tijd om op te stappen.