Sicilie - dag 7-9

Dag 7 – zondag 27 september 2020 – Syracuse

Nu heb ik geschreven dat veel huizen vervallen zijn. Toch valt het op dat al onze accommodaties van binnen er zeer netjes, modern en verzorgd uitzien. Kennelijk is het innerlijk belangrijker.
We rijden voor een wandeling naar Pantalica – een mooi natuurgebied ergens ten westen van Syracuse.
Onderweg zien we dat bij een van de wegen elke vluchthaven gebruikt is als afvalplaats. Kennelijk doen ze in dit gedeelte niet aan het ophalen van grofvuil gezien de vele matrassen die zijn achtergelaten. Je vervuilt toch niet je eigen nest?
De Sicilianen zien de 90 km-weg als snelweg waar af en toe een spookrijder gesignaleerd wordt. “Rare jongens die Sicilianen”.
De wandeling in het Iblei-gebergte voert door een brede kloof langs een necropolis. In de rotsen zijn tientallen graven uitgehouwd.
We zijn beslist niet de enigen die aan het wandelen zijn. Er zijn veel groepen. Gelukkig splitsen onze wegen zich vrij snel.
Het is een wandeling langs ruige kalksteenrotsen met veel klimmen en dalen. Af en toe moeten we een riviertje oversteken. We komen er op deze manier achter dat er wel degelijk water op Sicilië te vinden is. Na iets meer dan 3.5 uur zijn we klaar met de mooie rondwandeling.
Rond 5 uur zijn we in Syracuse. Hier zullen we maar liefst 5 nachten blijven.
Onze accommodatie ligt in een straat parallel aan de kustweg op het schiereiland Ortigia. Dit is het oude centrum. We hebben onze eigen voordeur en een eigen keuken. Voor even wonen we in Syracuse.
Op het moment dat we naar het restaurant willen lopen, stortregent het. Gelukkig staat er een paraplu in de kast. De straten raken overspoeld maar wij komen redelijk droog op de plaats van bestemming.

Dag 8 – maandag 28 september 2020 – Syracuse

De dag begint voor mij met 3 rondjes hardlopen over het schiereiland. De regen van gisteren heeft voor een helderblauwe lucht gezorgd. Het kwik zal oplopen tot 28 graden.
We hebben het beste ontbijt tot nu toe. Deze keer regelen we het nl. zelf. Met verse kaas, vers brood, een gekookt eitje en de zoetwaren uit Nederland smaakt het prima.
We doen het redelijk rustig aan alhoewel we vandaag alles bij elkaar meer dan 15 km lopen. Dat is dan 23 km inclusief het hardlopen. Hm.
We rijden in ieder geval niet vandaag. We bekijken Syracuse. De stad ziet er opvallend schoon uit. Weinig zwerfvuil en schone straten. Ortigia kent veel smalle straatjes, heeft een kasteel, een mooie duomo en een prachtige fontein(van Diana). Erg leuk om doorheen te wandelen.
Buiten Ortigia ligt een archeologisch park, Neapolis geheten. Dit is de attractie voor na de lunch. De monumenten in het park stammen weer uit de Griekse tijd. De afwisseling zit hem in de rotsafgravingen. Een van de grotere gaten in de rots wordt het oor van Dionysos genoemd. Het oude theater is groots. Toch weer heel anders dan de eerdere theaters die we hebben gezien.
Bij het teruglopen nemen we nog even de Santuario della Madonna delle Lacrime mee. Het doet denken aan de kerk van Niemeyer in Brasilia. Van binnen lijkt ie veel hoger te zijn dan van buiten. Best een bijzonder gebouw maar niet zo mooi als dat van Niemeyer.
We borrelen aan de zeekant in een voetgangersgebied alwaar de zon prachtig ondergaat.
Daarna eten we een flinke pizza bij de streetfood experience.

Dag 9 – dinsdag 29 september 2020 – Syracuse

Qua stadjes is Sicilië een aanrader. Er zijn veel leuke plaatsen met veel hoogteverschil en een chaotisch stratenplan. Vandaag bezoeken we Ragusa en Modica. Deze 2 steden liggen op dik 1 uur rijden van Syracuse.
Ragusa kent 2 delen. Een deel dat na de verwoestende aardbeving van 1693 in Siciliaanse barokstijl is herbouwd en een wat ouder deel dat op een andere heuvel ligt - Ibla geheten.
Beide delen hebben een duomo maar zijn totaal verschillend. We lopen in beide delen rond. Het barokke gedeelte heeft meer rechte straten maar ziet er niet ongezellig uit.
De meeste tijd brengen we door in de smalle straatjes van Ibla. Er zijn weer eens heel veel treden te beklimmen. Dit soort stadjes mis je als je buiten Europa op vakantie gaat maar qua sfeer kunnen ze niet tippen aan die van Zuid-Amerika. Het piazza de Duomo is het hoogtepunt van de stad. Van alle duomo’s die we tot nu toe gezien hebben, heeft deze absoluut de fraaiste ligging. We eten alvast warm op dit plein zodat we ’s avonds kunnen volstaan met een broodmaaltijd.
Als je wat omhoog kijkt bij de balkons zie je af en toe leuke beelden die het balkon ondersteunen. Het lijkt erop dat de beelden gekke bekken trekken.
We rijden op de terugweg langs Modica. Ook dit stadje is op een berghelling gebouwd; het is wel iets minder interessant dan Ragusa. We hebben er flink wat minder tijd voor nodig. Met het vele loopwerk hebben we wel een ijsje verdiend. Waar blijft die rustdag?