Mexico dag 1-3

Dag 1 Donderdag 13 oktober Mexicostad

We hebben Carla gestrikt om ons naar Schiphol te brengen. Ze was gelukkig zo alert om de lange file op de A9 op tijd te vermijden zodat we weliswaar met een omweg maar met een stuk minder vertraging op Schiphol aankomen. Niet dat het uitmaakte want we gingen overal snel doorheen waardoor we nog een paar uur over hadden om in de lounge van de KLM door te brengen.
We vliegen om 14:30 via IJsland en Groenland in 11 uur naar Mexicostad.
Het is de 11e keer dat we naar Amerika vliegen. Ons vaste reisbureau – Terramundo – zorgt er altijd voor dat we een pick-up hebben op het vliegveld. Erg fijn om direct vanaf het vliegveld op weg te kunnen.
Om hal 8 lokale tijd rijden we weg van het vliegveld. De straten zijn wat donker, de wegen hobbelen hier en daar en er ligt overal afval. Het oogt smoezelig maar de mensen die op straat rondlopen maken het niet unheimisch.
Dit is een van de grootste metropolen van de wereld. De gehele agglomeratie telt tussen de 21 en 25 miljoen mensen. Gelukkig hoeven ze niet allemaal tegelijk in het historisch centrum zijn waar ons hotel ligt. Hoe groter een stad hoe meer mensen in hun eigen gebied blijven waar ook alle voorzieningen aanwezig zijn.
We weten de lange dag nog te rekken tot half elf.

Dag 2 vrijdag 14 oktober - Mexicostad zonnig 24 graden

Verrassend genoeg zijn we pas rond 6 uur wakker. De ervaring leert dat de heenweg qua jetlag veel beter te doen is dan de terugweg.
We hebben een lekker stevig ontbijt met o.a. een heerlijke omelet.
We gaan ons eerst maar eens oriënteren op wat er allemaal te zien en te doen is m.b.v. internet en een ouderwetse reisgids. We regelen ook even wat zaken zoals het pinnen van geld, een excursie voor morgen, een sim-kaart en het opnieuw inchecken van de terugvlucht maar nu een dag later. De vlucht van vrijdag is nl. geannuleerd. We moeten dus een dag langer in Mexico blijven.
Rond 11 uur is het tijd om de stad te bezoeken. De rotzooi die we gisteravond nog allemaal op straat zagen liggen, is opgeruimd. De stad ziet er schoon uit.
Het historisch centrum doet zijn naam eer aan met veel historische gebouwen. Het is jammer dat de kathedraal in de steigers staat. Dat zal nog wel met het bezoek van James Bond te maken hebben gehad waarbij het hele historische centrum in puin lag.
Het immense plein – Zocalo geheten – oogt minder leeg dan het normaal het geval zal zijn dankzij een boekenmarkt die er dit weekend is. Ik koop voor 3 euro 2 Spaanse boekjes(Schateiland en Robinson Crusoe).
Een poging om het paleis binnen te komen mislukt er is geen plek meer dit weekend.
De stad maakt een levendige indruk.
Vooraf kun je je bang laten maken door de horrorverhalen van ontvoerde of overvallen toeristen waarbij je gaat denken dat je direct als je op straat loopt in een busje wordt gegooid en de hele dag mag pinnen. Het zal vast wel eens gebeuren maar zoals zo vaak is de gevoelskans groter dan de daadwerkelijke kans(Ik ga hier niets zeggen over Covid).
Er lopen duizenden mensen over straat en er is veel politie aanwezig. De gezichten van de agenten ogen vriendelijk.
Het lukte dus niet om het paleis in te gaan maar andere gebouwen hebben een minder strikt toegangsbeleid.
De binnenkant van het Gran hotel is wonderschoon maar het meest verrassende is toch wel de binnenkant van la Secretaría de Educacion Publica. De beroemde schilder en man van Frida Kahlo, Diego Rivera, heeft dit gebouw voorzien van muurschilderingen. Aangezien het gebouw behoorlijk lang is en drie verdiepingen telt, kun je voorstellen dat ie er een hoop werk aan heeft gehad.
De schilderingen laten duidelijk de afkeer van het kapitalisme zien en de steun aan revolutionairen.
De straat Republica de Honduras mag je door de leuke aanwezige beelden ook niet overslaan. De straat mondt uit in het Garibaldiplein; dit is het plein van de mariachi’s. We denken even rustig een terrasje te pakken maar blijken als aas voor de Mariachi’s te dienen. Tot 4 maal toe wordt aangeboden om voor ons te zingen. Helaas voor hen hebben we daar niet zo’n behoefte aan.
Mexicostad ligt op 2200 meter. Net als in Bogota merken we dit overduidelijk. Vooral bij het oplopen van de trappen in het hotel doen ons flink hijgen.
De eerste avondmaaltijd op Mexicaanse bodem valt wat tegen. Het eten komt niet overeen zoals dat bij de Popocatepetl wordt opgediend.
Waarom frituren ze de enchilada’s? Volgende keer beter.
De nacht zal wat onrustig en kort zijn. De jetlag slaat toe.

Dag 3 zaterdag 15 oktober - Mexicostad zonnig 24 graden

Vroeg uit de veren want om 9 uur worden we opgehaald voor een dagvullende excursie.
We brengen veel tijd door in een busje maar we zien ook wel behoorlijk veel van de stad.
Einddoel is de kleurrijke boten van Xochimilco. Het busje zit lekker vol(13 man); de chauffeur rijdt lekker door daar waar het kan. We hebben alleen pech dat we richting onze eerste stop (universiteit UNAM) in een file komen te staan. Naast de universiteit ligt het bijbehorende olympisch stadion uit 1968 gedecoreerd door opnieuw Rivera(Capaciteit: 72000). Er wordt een American footballwedstrijd gehouden tussen rivaliserende universiteitsteam. Verrassend genoeg zijn er hele pelotons me opgetrommeld om de boel in goede banen te leiden. Wij wandelen stoïcijns tussen de me’ers door.
Op de campus staan een aantal gebouwen met muurschilderingen met veel symboliek van de beroemdste Mexicaanse schilders. Zeer boeiend om te zien en om de uitleg van de symbolen te horen.
Voordat we bij Xochimilco zijn, stoppen we nog even voor het Aztekenstadion. Het beroemde stadion waar 2 wk-finales gespeeld zijn (Brazilië – Italië met Pele in 1970 en Argentinie – West-Duitsland met Maradona in 1986)
De volgende stop is dan toch Xochimilco. Vele kleurrijke boten liggen klaar voor een klein tripje over het enige natuurlijke meer van Mexico Stad. Mexico Stad is gebouwd op een meer en zal stukje bij beetje inzakken. De boten zijn zo talrijk dat het water nog amper te zien is. We eten en drinken op de boot en kunnen deze keer de mariachi’s niet weigeren. Het hoort er natuurlijk wel bij qua sfeer.
Na 1 uur eindigt de boottocht en rijden we terug voor de laatste stop Coyoacán. Dit is een dorp in de stad met nog koloniale architectuur. Hier bevindt zich het woonhuis van Frida Kahlo dat druk bezocht wordt.
Het plein is zeer aantrekkelijk met een prachtige fontein met 2 coyotes als hoogtepunt.
Om 17:15 zijn we weer terug. Veel in de auto gezeten maar toch ook heel veel indrukken opgedaan.
’s Avonds eten we buiten op het terras vlak bij de kathedraal een heerlijke vis.
Het is nog heerlijk zacht qua temperatuur. Jammer dat de orgeldraaiers die overal in de stad een geluid als dat van een beginnend blokfluitspeler produceren op gehoorafstand aanwezig zijn.